zondag 22 november 2009

IDFA; The Edge of Dreaming

Gisteren zijn Myra en ik naar Amsterdam gegaan om daar een documentaire op het IDFA te bezoeken. Het weer was verre van herfstachtig: volop zon, weinig wind en iets van 16°C. Terrasjesweer dus!
De treinreis naar de hoofdstad verliep soepel en bij aankomst in Amsterdam bleek het lekker druk met vooral buitenlandse toeristen.


Om toch ook een beetje met de toeristen mee te doen, heb ik her en der wat snapshots geschoten. Het Paleis op de Dam staat helaas in de steigers:


Langs De Munt lopend, kwamen in de Regulierbreestraat:


En hier bevind zich Theater Tuschinsky waar een groot deel van de documentaires van het IDFA te zien zijn. De kaartjes hadden we van te voren gekocht op internet en deze konden we afhalen bij Cineac, tegenover Tuschinski.



We hadden van te voren dus overlegd welke documentaire we beide graag zouden willen zien en als resultaat leverde dat de documentaire van Amy Hardie op: "The Edge of Dreaming".
Ik citeer:
"Kan een droom over je eigen dood je ziek maken? Regisseur Amy Hardie denkt van wel. Als je ook echt in die droom gaat geloven tenminste. The Edge of Dreaming laat zien dat dit haar is overkomen. Op een nacht schrikt ze wakker nadat ze heeft gedroomd dat haar paard stierf. Ze vindt hem 's ochtends dood in de velden rondom haar huis. Als ze kort daarna in een droom door de overleden vader van haar oudste dochter wordt toegesproken dat haar komende verjaardag haar laatste zal zijn, krijgt ze de kriebels. Ze wil er niet in geloven, maar toch laat het haar niet los. Het zaadje van de angst heeft zich in haar genesteld en groeit langzaam maar zeker. Helemaal als ze ziek wordt en de oorzaak onduidelijk is. Terwijl ze het verder kabbelende gezinsleven en de verspringende seizoenen in haar omgeving filmt, duikt ze ook in haar rijk gedocumenteerde verleden. Gaandeweg raakt ze geobsedeerd door het idee dat ze zal sterven. Haar zoektocht naar een uitweg leidt haar langs neurowetenschap, psychotherapie, sjamanisme en het inzicht dat ze niet kan weglopen voor de gehavende staat waarin onze aarde zich bevindt. Haar eindconclusie is dat ze niet wil leven alsof iedere dag haar laatste kan zijn, maar alsof we hier altijd zullen zijn."



Een interessant verhaal, op een artistieke manier weergegeven. Soms leek het allemaal wat ver gezocht, maar haar boodschap en visie is op mij goed overgekomen. Aangezien dit de wereldpremiere van haar film was, was Amy zelf ook met de familie aanwezig en volgde er na afloop nog een leuke vragenronde.
Vanwege haar wetenschappelijke achtergrond wil ze haar volgende docu wijden aan de menselijke hersenen. Kan nog leuk worden!

Tegen 6'en verlieten we Tuschinski, op zoek naar een eettentje. Myra kende nog wel een leuke Italiaan. Na een kwartier lopen, bleek de vorige eigenaar echter gevlogen en was de tent overgenomen door een iets te chique entourage. Niets voor ons dus, op zoek naar iets anders. Wandelend door het centrum:


We eindigden uiteindelijk bij een restaurant aan de Utrechtsestraat (toeval hoor!) en aldaar hebben we bij een kleine Italiaan (Il Boccalino) een pizza genuttigd. Redelijke kwaliteit voor een prima prijs.

Na het eten zijn we naar de Escape aan het Rembrandtplein gegaan om de talkshow Talk of the Day bij te wonen. Interessante gasten wel: "met regisseur Nicolas Entel en Pablo Escobar's zoon Sebastian Marroquin over de film Sins of my father. Verder vertelt maker Julien Temple over de eerste IDFA Media Fonds lezing en zijn nieuwste film Oil City Confidential en spreken D.A. Pennebaker &Chris Hegedus over hun werk en hun smaakvolle nieuwe film Kings of pastry. Daarnaast must-see docutips, een gepassioneerde speech op de zeepkist en de jury voor debuutdocumentaires stelt zich voor."
De presentatie was in handen van Daphne Bunskoek en dat deed ze niet onverdienstelijk (gehele talkshow werd in het Engels gevoerd). We zaten trouwens nog achter een BN'er die als toeschouwer aanwezig was, Jan-Jaap van der Wal.
Het geheel is door verschillende camera's opgenomen en zal eerdaags op deze url verschijnen:
Talk of the Day 21-11.
(Wij zijn te zien op 19:52)

Al met al een leuk dagje Amsterdam.

zaterdag 7 november 2009

Tokyo, I'm on my way, and in my new Toyota it’s not so far away…

Nee, geen uitzending voor mij naar ons hoofdkantoor in Tokyo (voorlopig), maar wel een nieuwe Toyota!
Het is de Toyota Yaris 1.3 VVT-i Aspiration geworden in een Night Sky Black metallic uitvoering.
Onderstaande foto is een voorbeeld van hoe mijn nieuwe chase vehicle er zo ongeveer uit gaat zien.

Ik (we) moet(en) nog wel even geduld hebben, hij moet nog gefabriceerd worden en wordt naar waarschijnlijkheid pas in februari geleverd.

U merkt, de kredietcrisis loopt ten einde!