zondag 27 september 2015

Opnieuw een aantal dagen Schotland

Net als vorig jaar mocht ik nu weer van de werkgever voor bijna twee weken een bezoek brengen aan Schotland. Ditmaal verbleef ik in dit hotel in Aberdeen en dat is an sich goed bevallen. Alleen het feit dat de wekker vrijwel dagelijks voor 5 in de ochtend klonk was minder aangenaam.

In mijn vrij tijd heb ik natuurlijk weer het één en ander ondernomen. Onder andere heb ik twee films in de bioscoop gezien; No Escape en Legend.
Maar het hoogtepunt was toch wel de beklimming van Cairn Gorm Mountain. De Highlands zijn sowieso een wonderschoon gebied, zeker als de zon schijnt!

Vanaf de hoogste parkeerplaats in het Verenigd Koninkrijk begon ik de beklimming. Helaas vergat ik om direct de GPS logger aan te zetten, waardoor het eerste stuk niet gelogd is. Maar het bleek een tamelijk steile beklimming en ik heb dan ook nog dagen spierpijn ondervonden.

Maar het uitzicht was fenomenaal!

De atmosferische condities waren dan ook optimaal, getuige deze registratie van het weerstation op de top:

Daarna weer naar beneden, soms rennend vanwege het dalingspercentage.

De route naar Aberdeen heb ik niet meer door de Highlands genomen, maar meer over snellere wegen.

Onderweg heb ik nog even gestopt bij een oud kerkje met een verzameling stenen van de Picten.

En zo zit je in de bergen en zo zit je bij zee. En zo loop je onder blauwe lucht en zo is de wereld weer grijs.

Vanuit het kantoor had ik prima zicht op de bedrijvigheid in de haven:

Het weer viel niet altijd mee, circa twee dagen waren aardig verregend. Gelukkig kwam het nog wel van een kort MTB tochtje met Wouter, al was dat wel pittig op het kleine fietsje van het werk.

Zoals te zien is, kan je je prima vermaken in het Schotse!

Oranje Peloton Tocht

Vandaag heb ik weer eens meegedaan met een fiets toertocht. Nadat ik 3 maanden geleden mijn eerste ervaring hier mee opgedaan had en toen voor 75 km gekozen had, besloot ik nu mijn pijlen te zetten op de 110 kilometer van hde Oranje Peloton Tocht. Het is natuurlijk al eind september en omdat ik weinig zin had om 165 km (de langste tocht) in herfstig weer te rijden, leek me de 110 km een veilige keuze. Maar van slecht weer was gelukkig geen sprake. Het was alleen frisjes, vooral bij vertrek rond 8 uur. \
Net als bij de vorige toertocht, kregen de deelnemers een shirt uitgereikt en was het de bedoeling om een lang oranje lint door Utrecht te maken. Er waren echter ook veel renners die de voorkeur gaven aan hun eigen shirts.

Ik had me aangesloten bij een klein clubje dat circa 33 km/uur fietste en dat beviel goed.

Na 50 km konden we gebruik maken van een korte pitstop waar drinken en enkele versnaperingen werden aangeboden.

Daarna weer door, door het fraaie Utrechtse land en een deel van de Gelderse Vallei. De laatste 10-15 km vielen zwaar, maar ik had nog genoeg energie om nabij Baarn een detour te nemen om nog even een klimmetje mee te pakken. Voldaan passeerde ik dan ook binnen 4 uur de finishlijn. Ook Michael Boogerd zag het vol bewondering aan.

De verreden route:

Deze goed georganiseerde tocht bleek een hele mooie ervaring!