De lapsnuitkever

De afgelopen zomer is onze tuin enigszins geterroriseerd door lapsnuitkevers (ook wel taxuskevers genoemd), waarschijnlijk de gegroefde variant.
Vrijwel alle planten hadden vraatschade aan bladeren en ook zagen we geregeld zo'n beestje over het terras lopen:

Toch waren ze vooral in het donker actief en krijg je dus het gros van de populatie niet te zien. Zelfs in huis hebben we geregeld een exemplaar weggevangen en helaas haalden onze katten er hun neuzen voor op. Zelfs de vleesetende planten hadden moeite met de vertering...
"Hoewel de kever veel voorkomt is het geen bekende verschijning in de tuin omdat de kever een nachtactieve soort is. Ook in huis komt de kever wel eens voor waar hij aan de bladranden van de planten zijn karakteristieke halfronde happen achterlaat. De kever zorgt ook voor nageslacht door het leggen van eitjes in de bloempot waaruit na enige tijd de larven komen, die meestal zeer schadelijk voor de plant zijn. Het is een erg sloom dier dat niet snel kan rennen en niet kan vliegen. Deze soort heeft zeer goed ontwikkelde klauwtjes, waarmee de snuitkever zich stevig vast kan houden aan allerlei voorwerpen. De kever laat zich echter snel vallen zodra hij gestoord wordt en is daarna haast niet meer te vinden. Het is een kever die het hele jaar door gevonden kan worden, en in tegenstelling tot de meeste kevers, die maar kort leven, kan deze soort enkele jaren oud worden."

Het blijkt dat de kevers steeds meer een plaag vormen en dat ook exotische varianten Nederland aan het veroveren zijn. De vijfde kolonne?
Natuurbericht bericht er het volgende over:
"Verschillende uitheemse snuitkeversoorten en de inheemse gewone taxuskever veroorzaken veel overlast in tuinen en openbaar groen. Het probleem begon in de Randstad, maar verspreidt zich nu over de rest van het land. De insecten vreten de wortels en bladeren van verschillende plantensoorten aan. Volgens entomologe Silvia Hellingman komen de uitheemse soorten via het transport van Europees plantmateriaal ons land binnen."
Het gehele bericht is te lezen door de link hierboven aan te klikken.

El Caminito del Rey

Om het hoofdstuk Andalusië voorlopig af te sluiten plaats ik een aardig filmpje van de wandelmogelijkheden in deze Zuid-Spaanse regio.

El Caminito del Rey ("Het Koningspad") is een vervallen wandelpad dat loopt van Álora in Málaga (Spanje) naar Campillos door de El Chorro-kloof. De naam wordt vaak afgekort tot El Camino del Rey.
Meer informatie en video's; o.a. via Wikipedia.

Andalucía 2010 - Dag 10-13: Granada - Nerja / AGP-AMS

De reis van Granada naar het kustplaatsje Nerja liep fraai langs de westelijke uitlopers van de Sierra Nevada en ook bij de Costa del Sol was het landschap niet onaantrekkelijk.


Eenmaal in Nerja verliep de zoektocht naar het hotel aanvankelijk moeizaam, maar eenmaal op de juiste weg was het zo gevonden. Het bleek het meest luxe hotel van deze vakantie. Helaas hadden we een kamer op de eerste verdieping van een bijgebouw, maar we konden nog net de zee zien. Dat zelfde gebouw had echter ook een dakterras met zwembad. Aan de ene kant had je zicht op het strand en de zee en aan de andere kant de achterliggende bergen.



Na het doen van een paar boodschappen en een korte verkenning hebben we de rest van de middag op een strandbed gelegen en natuurlijk ook gezwommen, heerlijk!
Ook dag 11 hebben we vrijwel in het geheel doorgebracht aan de branding. Het leek wel vakantie!


Maar het kan niet altijd zonnig blijven en dag 12 van onze vakantie is dan ook grotendeels bewolkt verlopen. Nu waren we al enigszins op de hoogte van een mogelijke weersverslechtering en hadden dus al besloten deze dag de grotten van Nerja te bezoeken.
"Nerja ligt aan de kust van de Middellandse Zee, ruim 50 kilometer ten oosten van Málaga en vormt de oostelijke uitloper van de Costa del Sol. In Nerja is zo'n 16 kilometer strand te vinden. Watersport en toerisme zijn dan ook belangrijke bronnen van inkomsten. Daarnaast is Nerja bekend vanwege het Balcón de Europa, een promenade in het centrum bovenop een klif die de zee in steekt. Ten oosten van de stad liggen een reeks kleine beschutte stranden en inhammen, van elkaar gescheiden door kliffen en andere rotspartijen.
Even buiten Nerja liggen druipsteengrotten (Cueva de Nerja) waar vele archeologische vondsten zijn gedaan en waar muurschilderingen van zo'n 20.000 jaar oud zijn gevonden."
Het bleek een toeristische trekpleister van formaat, want grote groepen mensen verzamelden zich bij de ingang om onder de grond te verdwijnen. Ik moet zeggen dat het ook allemaal wel netjes was aangelegd met mooie trapjes en paden, waardoor ook de wat oudere medemens de pracht zonder veel gevaar kon aanschouwen. Het fotograferen mocht natuurlijk alleen zonder flits, maar dat leek me sowieso al de beste techniek. Hieronder een paar plaatjes van de stalagmieten en -tieten:






Meer informatie over deze grotten.
Ook in de middag was het nog altijd grijs en het druppelde zelfs af en toe, niet echt strandweer dus. We besloten om het centrum van Nerja wat meer te verkennen en ook enkele souvenirs aan te schaffen. Vergeleken met de eerdere steden die we bezocht hebben, stelt Nerja betrekkelijk weinig voor, maar dat zal niemand verbazen.


In de namiddag werd de lucht een fractie lichter en hebben we nog een tijdje op het dakterras gelegen.
De volgende dag dienden we vroeg op te staan voor de reis naar Málaga. Eer we naar het vliegveld konden, moesten we de auto nog inleveren en de verhuurder zat aardig verstopt, ergens onder de IKEA ten westen van Málaga.
Maar goed, er hing onweer in de lucht! Vrijwel de gehele reis van Nerja naar Málaga waren er bliksems te zien en soms moesten we ook dwars door de neerslagkern rijden. Het leek wel storm chasing! Dichter bij Málaga zorgden de ochtendspits, regen en wegwerkzaamheden voor steeds meer files en zagen we de tijd wegtikken. Twee uur voor vertrek op het vliegveld ging sowieso niet meer lukken, maar dat schijnt in Spanje niet zo'n probleem te zijn. Eenmaal voorbij het centrum van Málaga kwam er meer schot in de zaak en ook de autoverhuurder hebben we dankzij mijn mobielnavigatie relatief makkelijk gevonden.
Ons Transavia-toestel had door de buien nog wel vertraging met de landing op Málaga, maar voor de rest verliep onze vlucht naar huis soepel.


Eénmaal in NL (brrr) verliep ook de reis met de NS voorspoedig en kwamen we halverwege de middag weer in Utrecht waar ons een emotioneel weerzien met het katvolk wachtte.
We kunnen terugzien op een geslaagde vakantie met veel cultureel en culinair genot en natuurlijk heerlijke weersomstandigheden!
Na 1100 km rijden en al die wandeltochten zijn we echter wel weer aan vakantie toe...

Andalucía 2010 - Dag 9: Granada/Alhambra - Pradollano/Sierra Nevada

Op deze dag hebben we een bezoek gebracht aan het Alhambra. Zoals hieronder te lezen valt, was het verstandig om de toegangskaarten ver van te voren te reserveren en dat hebben we dan ook in Utrecht al via internet gedaan. Een scan van de gebruikte credit card is dan voldoende om de kaarten te bemachtigen. Wij hadden een reservering voor het ochtenddeel met een bezoek aan het belangrijkste paleis vanaf 12.30 uur.

"Het Alhambra (Arabisch: قصر الحمراء - qasr alhamrā' - Rode Paleis) is een middeleeuws paleis en fort van de Moorse heersers van het Koninkrijk Granada in Andalusië (Zuid-Spanje). Het bevindt zich op een heuvelachtig plateau aan de zuidoostelijke grens van de stad Granada.

Het uitgebreide complex werd na de verovering van het Koninkrijk Granada in 1492 door de Reyes Católicos als een zeer belangrijke buit gezien. Hun kleinzoon Karel V wilde als vergelding van het Beleg van Wenen Granada met het Alhambra de hoofdstad van het Habsburgse Rijk maken en liet daarvoor midden in het Alhambra beginnen met de aanleg van een paleis, waarvoor een deel van het Alhambra werd afgebroken. Zijn vrouw droeg zorg voor het feit dat dat wat nu rest bestaan bleef.

Vanwege de fijn uitgevoerde islamitische kunst en de zeer grote waarde van de kunstschatten, is het een populaire trekpleister voor kunststudenten in Europa. Binnenin zijn er mooie decoraties die toegeschreven worden aan Yusuf I. Veel kunstschatten van het Alhambra zijn gerestaureerd en zo een goed voorbeeld van moorse kunst op het Europese vasteland.

Wie het Alhambra wil bezoeken, moet vooral rekening houden met de quota die de UNESCO heeft gesteld qua bezoekersaantallen: Per dag mag maar een beperkt aantal bezoekers het Alhambra binnengaan, dus wie op goed geluk een bezoek wil brengen, loopt een groot risico niet toegelaten te worden, en vooraf boeken is verstandig."

We begonnen rond 9 uur met een wandeling door het paleis de Generalife. Dit was het zomerpaleis en landhuis van de Nasrid sultans van Granada.

Het paleis en de tuinen werden gebouwd tijdens de regering van Mohammed III (1302-1309) en kort erna opnieuw gedecoreerd door Ismail I, Sultan van Granada (1313-1324).

Het complex bestaat uit de Patio de la Acequia (Hof van het waterkanaal), dat een lange vijver heeft omzoomd door bloembedden, fonteinen, colonnades en paviljoenen, en de Jardín de la Sultana (Tuin van de Sultan). De eerste wordt geacht de stijl van de middeleeuwse tuin in Al-Andalus het beste te bewaren. Oorspronkelijk was het paleis verbonden met het Alhambra door een overdekte gang over het ravijn dat hen nu scheidt. De Generalife is een van de oudste bestaande Moorse tuinen.
Myra heeft het hele bezoek met een koptelefoon opgelopen, de audiotour.




Daarna hebben we alle bezienswaardigheden van het Alhambra bezocht. Er is dermate veel te zien en te fotograferen (we mochten niet eens alles fotograferen), dat onderstaand fotoverslag het geheel wellicht tekort doet. Voor de minder kritische aanschouwer lijkt het toch ook allemaal wel weer veel op elkaar.
De bezienswaardigheden:
•Het Mexuar. Het is het oudste gedeelte van het Alhambra. Hier ontvingen de koningen van het Koninkrijk Granada hun ondergeschikten, en werden over de zakelijke en gerechtelijke aangelegenheden beslist.
•Palacio de Camores. Het is het paleis van de sultan, en is gebouwd rond het Patio de los Arrayanes
•Palacio de los Leones (of de Leeuwenhof). De bouw hiervan werd begonnen in 1377 onder Mohammed V. In het midden ligt de Patio met in het midden een indrukwekkende marmeren fontein die door twaalf leeuwen gedragen wordt. De patio wordt omgeven door de 124 zuilen van het paleis.
•de verschillende Salas:
◦Sala de los Abencerrajes
◦Sala de los Reyes
◦Sala de los Ajimeces
◦Sala de las dos Hermanas
•In de Mirador de Daraxa verbleef de harem van de sultan.
•Los baños
•Het Partal met de vijver
•Het Paleis van Karel V. De bouw hiervan begon in 1527, als vergelding op het Beleg van Wenen door de moslims. Het is een immens vierkant Renaissance-paleis met in het midden een grote cirkelvormige binnenplaats.
•De Puerto del Vino (de wijnpoort), waarin een plaquette zit over Claude Debussy die een stuk schreef met deze titel.
•Allerlei torens
De foto's:












Het complex bleek dermate groot en onze aandachtsbogen niet altijd gelijk gespannen, dat we elkaar ergens uit het oog zijn geraakt. Het heeft toch zeker 30 minuten geduurd eer we elkaar weer bij de uitgang tegenkwamen...
Na deze herreniging besloten we met de auto de bergen van de Sierra Nevada in te rijden en uiteindelijk hebben we de lunch genoten op een hoogte van 2200 meter in het wintersport dorp Pradalenno. Het blijft een ietwat surrealistisch gezicht, een skidorp in de zomer:

Hier hetzelfde dorpje in de winter (fotograaf onbekend):

Onderweg naar beneden hebben we nog even een fotostop gemaakt en ook kwamen we weer koeien tegen:


De namiddag en avond hebben we doorgebracht bij het hotel, onder andere lekker bij/in het zwembad.

Na deze dag zat het actiefste deel van de vakantie erop, de volgende dag reden we weer richting de Costa del Sol. Daarover morgen meer!

Andalucía 2010 - Dag 8: Córdoba/Medina Azahara - Granada

Na het uitchecken uit het hotel reden we, zoals gisteren gezegd, naar de ruïnes van de Medina Azahara. Het complex ligt net buiten Córdoba en is gebouwd als een paleisstad voor Abd Al-Rahman III in het jaar 936. Een derde van het staatsinkomen werd in die tijd in dit paleis gestoken. Het ligt op de van nature terrasvormige helling van een uitloper van de Sierra Morena. De bouw heeft volgens sommige bronnen meer dan 40 jaar geduurd. De ondergang van de paleisstad vond plaats in 1010, toen opstandige Berbertroepen dit voormalige symbool van het kalifaat van Córdoba met de grond gelijk maakten. Meer informatie over de Medina is hier te vinden.
Het was dus voor een groot deel verwoest, maar de contouren en fundamenten van het uitgestrekte complex waren goed zichtbaar en hier en daar heeft al wat restauratiewerk plaatsgevonden. Hieronder een paar foto's:





Het vele lopen en klauteren, ook van de dagen ervoor, heeft uiteindelijk de zool van één van Myra haar wandelschoenen gekost. Vervelend, er moet nog meer gewandeld worden deze vakantie!

Aan het einde van de ochtend verlieten we de omgeving van Córdoba en reed ik ons naar Granada. Geleidelijk werden de uitlopers van de Sierra Nevada zichtbaar, maar echt imposant waren ze aanvankelijk niet:

De rit door Granada verliep aardig hectisch vanwege de vele smalle éénrichtingswegen, waardoor we fout reden en een keer tegen het verkeer in kwamen te rijden. Gelukkig was er op dat moment weinig verkeer, maar wel een politieauto die ons wild gebarend naar de kant van de weg dirigeerde. Na het ophouden van een zielig toeristenverhaaltje kon ome agent ons precies de juiste weg wijzen en waren we geen bekeuring rijker.
Het hotel bleek enigszins gedateerd en lag ver buiten het centrum, opnieuw op een bergje.

Binnen een uur na aankomst zaten we echter al in het centrum van de stad, voor een eerste kennismaking. Na een lunch tussen de spanjaarden, begonnen we aan een inspannende stadswandeling, over allerlei steile paden. Maar het uitzicht maakte veel van het zweetverlies goed en de sfeer van de stad was uitermate aangenaam dankzij een mix van toeristen en studenten, eigenlijk net Utrecht.
"Eeuwen geleden was Granada de hoofdstad van het toenmalige Rijk van Granada en het Moorse Al-Andalus.
In de stad bevindt zich één van de beroemdste monumenten van Spanje, het Alhambra, een gigantisch historisch paleis vol met overblijfselen van zowel de Moorse als katholieke cultuur. Verder staat Granada bekend om haar prestigieuze universiteit: Universidad de Granada, en een bijbehorend nachtleven. Het is één van de belangrijkste Spaanse studentensteden, samen met Salamanca, Burgos en Santiago de Compostella."


Vanaf een bepaald punt hadden we een prachtig uitzicht over het Alhambra (Het Alhambra was o.a. een paleis van de 13de tot de 14de eeuw) en de achterliggende Sierra Nevada. Morgen meer over ons bezoek aan het Alhambra.

De stadswandeling hebben we tot zonsondergang volgehouden, met natuurlijk wel een onderbreking voor een heerlijk diner. Helaas is Myra haar mobiel tijdens deze uren wel ergens ontvreemd, maar gelukkig hebben we de SIM snel kunnen blokkeren.




Rond zonsondergang was het volgens de stadsthermometers nog altijd 34°C, maar een uitstervend bergbuitje bracht zowaar nog een paar druppels.

De ondergaande zon scheen al snel weer op Maria en zag dat het allemaal goed zou komen...

Morgen waarschijnlijk meer info en foto's over ons bezoek aan het Alhambra (Arabisch: قصر الحمراء - qasr alhamrā' - Rode Paleis) en de Generalife (Arabisch: Jannat al-'Arif - Tuin van de architect)!