Tijdens een stormchase-vakantie in de VS kom je dikwijls in kleine stadjes die duidelijk betere tijden hebben gekend. De geschiedenis van dergelijke stadjes is doorgaans beperkt, zeker als je het vergelijkt met de geschiedenis van Europese steden en dorpen. Toch kan er in een dergelijk korte periode veel veranderen in bijvoorbeeld een Texaans stadje. Eén van die stadjes die we bezochten is
Post, gelegen aan de rand van de zogenaamde
caprock escarpment van de
Llano Estacado, het zuidoostelijke deel van de Great Plains.
De stad werd opgericht in 1907 als "Post City", oorspronkelijk als een utopisch koloniserend project van Charles William (CW) Post, de fabrikant van ontbijtgranen. Post bedacht de gemeenschap namelijk als een modelstad. Hij kocht 810 km2 boerenland en vestigde de
Double U Company om de bouw van de stad te beheren. Het bedrijf bouwde huizen en tal van andere gebouwen, onder meer het Algerita Hotel en een textielfabriek. Ze plantten bomen langs elke straat en alcoholische dranken en bordelen werden verboden. De
Double U Company verhuurde en verkocht boerderijen en huizen aan kolonisten. Een postkantoor begon in een tent tijdens het jaar van Post City's officiële oprichting (met de naam Post) op 18 juli 1907. Twee jaar later had de stad een school, een bank en een krant, de
Post City Post, dezelfde naam als de krant in St. Louis, Missouri. De spoorweg bereikte de stad in 1910. De stad veranderde haar naam in "Post" in 1914, het jaar van de dood C.W. Post. Tegen die tijd had het stadje een bevolking van duizend zielen, tien bedrijven, een tandarts, een arts, een sanatorium, en Baptist, Methodist, en presbyteriaanse kerken.
Olieveld dienstverlenende bedrijven zijn belangrijk voor de lokale economie geweest, net als de landbouw en veeteelt. In 1989 had Post twee bibliotheken, een vliegveld, de Post Dispatch (opgericht 1926), een ziekenhuis, een verpleeghuis, en negentig bedrijven. De bevolking bereikte het aantal van 3400 in 1928, daalde tot 2000 in 1940 en steeg tot 3100 in de jaren '50. Met de ontwikkeling van de lokale olie-industrie bereikte de bevolking van de stad zijn hoogste niveau van 4800 in 1964. In de volkstelling van de bevolking in 1980 bleek het inwonersaantal 3864, maar tijdens de laatste volkstelling in 2010 had de stad een inwonersaantal van 5376. Er zit dus weer groei in Post.
Post bleek trouwens nog steeds drooggelegd, we moesten ons bier net buiten het centrum in een apart drankwinkeltje scoren...
Trivia:
Van 1910 tot 1913 heeft de stad geëxperimenteerd met pogingen tot regenopwekking. Met enige regelmaat werden explosieven in de atmosfeer tot ontploffing gebracht. Uit neerslagmetingen bleek echter dat dit geen effect heeft gehad. Dohhh...
Enkele foto's:
We verbleven in dit motel. Weinig bijzonder, maar redelijk betaalbaar en uitgebaat door een Indiase familie:
Bij George's hebben we een diner genuttigd. De eigenaar heeft waarschijnlijk Griekse roots en de menukaart had ook enkele Griekse gerechten, maar opnieuw weinig bijzonder.
Het theater was operationeel in de periode 1920-1957 en begon dus ten tijde van de stomme film en was één van de eerste bioscopen in west Texas. In 1986 is het theater gerestaureerd en opent nu vooral in het weekeinde voor speciale gelegenheden.
Main Street:
Hotel Garza Bed and Breakfast:
Opvallend; er bleek een winkel gespecialiseerd in kerstdecoraties gevestigd te zijn! Dat daar klandizie voor is...
Via wikipedia nog een foto van een oude katoen/textielfrabriek in Post. Foto/ansichtkaart dateert uit de periode 1913-1918:
Tot zo ver dit stukje Texaanse geschiedenis.
