De Bilt: Afgelopen jaar op derde plaats warmste jaren in zeker 111 jaren

Het afgelopen jaar was in veel opzichten opmerkelijk. Na de strenge en sneeuwrijke december van 2010, liet de winter het vrijwel afweten, de lente was extreem zacht, recorddroog en zeer zonnig, de zomer uitzonderlijk nat en somber, waarna de herfst uitblonk in zon, warmte en droogte. Vervolgens kwam het ook in december niet tot winter en was weer erg zacht en nat.
"Het hele jaar leverde in De Bilt een gemiddelde temperatuur op van 10,9 graden tegen 10,1 graden normaal. Daarmee staat 2011 op de derde plaats van de warmste jaren van de meetreeks sinds tenminste 1901. Het jaar deelt zijn derde positie met 1990, 1999 en 2000 die net zo warm waren. Aan top staan 2006 en 2007 met 11,2 graden als gemiddelde. Uit de 21e eeuw staan ook 2002 (10,8 graden), 2005 (10,7 graden) en 2008 (10,6 graden) bij de tien warmste. Vorig jaar was het met gemiddeld 9,1 graden een stuk minder warm."

Meer feiten zijn te lezen via de website van het KNMI.

Dankzij het zachte weer van de laatste maanden, is onze tuin nog nooit zo groen geweest in december als dit jaar. De bananen en canna's staan nog in blad (wel aangetast door de frequent harde wind) en kunnen ook andere vorsthatende planten nog even buiten staan.

Wat mij betreft blijft de vorst voorlopig uit en dat laten de atmosfeermodellen voor de komende twee weken ook zien.
Een gelukkig en warm 2012 alvast!

Het Central Park van Leidsche Rijn

Onlangs is men begonnen met het aanleggen van een zogenaamde Parkpergola rondom een deel van het Máximapark. "De gemeente is gestart met de voorbereidende werkzaamheden voor de realisatie van de Parkpergola, een 6 meter hoge begroeide transparante rand rond de Binnenhof in het Máximapark. Deze werkzaamheden duren ongeveer twee weken. In januari 2012 worden dan naar verwachting de eerste twee onderdelen van de Parkpergola geplaatst."

Marketing van de gemeente Utrecht:
"In het hart van Leidsche Rijn groeit een park met ongekende kwaliteit en allure. Rustgevend én levendig, een belevenis voor iedereen uit Leidsche Rijn, Utrecht en daarbuiten. De hoofdentree van het park ligt bij de Utrechtseweg 4, tegenover de parkeerplaats.

Het ontwerp is van West 8 Landschapsarchitecten. Het park bestaat uit zes hoofdonderdelen: Het Lint, De Binnenhof, De Buitenhof, Parkpergola, Vikingrijn en Sportparken.

Ridderhofstad Den Engh en Castellum Hoge Woerd horen ook bij het park. Aan de randen van het park is ruimte voor bijzondere woningbouw, vaak in de vorm van vrije kavels.

Het Máximapark is 300 ha groot, vergelijkbaar met de binnenstad van Utrecht. Het park wordt in fases aangelegd en is nog niet helemaal klaar. Maar van grote delen kunt u nu al volop genieten. Ontdek wat er zoal te beleven is. Kijk bij de verschillende parkdelen wat er al is en wat nog komt."

Klik hier voor een film met luchtopnamen van het Máximapark!

Oh, de liefde voor muziek

Raymond van het Groenewoud zong er al eens een alleraardigst liedje over; de liefde voor muziek.
En 2012 belooft voor mij een aardig jaar voor live muziek te worden!
Eerder heb ik kaarten weten te bemachtigen voor Go Back To The Zoo en Snow Patrol en vandaag zijn deze 3 bands daar aan toegevoegd: Pearl Jam, Red Hot Chili Peppers en Coldplay.

Niet de minste namen dus!

Bloeiende vingerplant

De vingerplant (Fatsia japonica) is een groenblijvende plant uit de klimopfamilie en afkomstig uit het zuiden van Japan. De grote, donkergroene bladeren hebben acht lobben en daaraan dankt de plant zijn naam: 'Fatsi' is een oude Japanse benaming voor acht.
In Europa wordt de vingerplant vooral als kamerplant of soms als kuipplant gehouden, maar op een beschutte plek in Nederland is de plant behoorlijk winterhard en kan uiteindelijk zelfs 3 tot 6 m hoog worden. Tijdens vorst verslappen de bladstelen en lijkt de plant levenloos, maar bij intredende dooi gaan de bladeren weer fier overeind staan.
Het exemplaar in onze tuin heeft het pittige winterweer van december 2010 vol glans doorstaan en heeft deze herfst zijn eerste bloemscherm aangemaakt. Afgelopen week zijn de bloemetjes opengegaan:


Verder is de tuin nog altijd opvallend groen.

Precies een jaar geleden viel de winter in en was het gedaan met de Canna's en andere (sub)tropische flora. Momenteel staan echter de winterbloeiers (winterjasmijn) al in bloei, tezamen met opkomende voorjaarsbollen en naast zomerbloeiers als de klokjesbloemen en Cosmos, alsook een enkele paddenstoel.
Vier seizoenen in één qua flora dus!

Voor de liefhebbers van cinema; afgelopen weekeinde hebben Myra en ik twee films bekeken in de bioscoop. Beide zijn aanbevelenswaardig!
Hieronder de trailers:


De laatste keken we trouwens in een alleraardigst, kleine filmzaal van het Louis Hartloper Complex (zaal 4 voor de kenners).

dEUS in de Rode Doos

Gisteravond zijn Rob en ik naar Vredenburg Leidsche Rijn geweest voor het concert van dEUS. Mijn eerste bezoek aan de Rode Doos!
Het voorprogramma werd verzorgd door de jonge Belgische band Intergalactic Lovers. Een band met een heel eigen geluid dankzij de stem van zangeres Lara Chedraoui. Deze zal wellicht niet iedereen overweldigend vinden, maar ik vind haar stem behoorlijk betoverend. Ze leken nog ietwat onwennig en gespannen voor hun eerste optreden in Utrecht, maar zetten een goede set neer met afwisselende liedjes. Tot op heden is dit hun bekendste nummer:

Daarna was het de beurt aan de ervaren mannen van dEUS. Het was duidelijk dat ze gebruik maakten van andere versterkers, want het geluid was direct een stuk voller. Ook de lichtshow en beeldenprojectie op een gordijn maakten de sfeer grootser.
Tom Barman klonk af en toe wat hees, waarschijnlijk door de vele optredens van de laatste tijd en dat gaf sommige nummers ietwat een Tom Waits sound, maar verder stond er een geoliede machine op de bühne.
Niet alle nummers konden mij even bekoren, soms is dEUS wat te ruig voor deze oude man, maar de nummers van hun laatste album Keep You Close en de bekende singles vielen goed. Muziek van dEUS kenmerkt zich vooral door het gestaag opbouwen van het tempo, waarbij veel nummers eindigen in een kakofonisch geluidsorgasme.
Om aan te geven dat dEUS ondertussen ook erg toegankelijke muziek maakt, het titelnummer van hun laatste album:

Grootste bijval uit de zaal kreeg de band echter met hun klassieker uit 1994, Suds & Soda.

Wellicht kwam het omdat we zitplaatsen hebben, misschien ook niet, maar het optreden heeft me niet continue geboeid. dEUS is natuurlijk niet de meest makkelijke band qua luistermuziek, maar elke muziekliefhebber kan ik hun laatste album van harte aanbevelen. Keep You Close!

dEUS, 23 november, Vredenburg, Utrecht. Foto: Tim van Veen

Emmi@Leo

Gisteravond zijn Myra en ik naar de schouwburg geweest voor de voorstelling Emmi@Leo.
Het is een Nederlandse bewerking van een verhaal van de Oostenrijkse journalist Daniel Glattauer. Hij schreef met ‘Emmi@Leo’ (‘Gut gegen Nordwind’) een modern, humoristisch liefdesverhaal.
De acteurs Waldemar Torenstra en Loes Haverkort vertolkten de hoofdrol op het podium van de Nederlandse bewerking en dat pakte goed uit, de chemie was er duidelijk.
"Willen ze de ander ontmoeten, zien, horen, ruiken, of juist niet? Is fantasie niet veel aantrekkelijker (en veiliger) dan de werkelijkheid? Leo zit nog middenin de verwerking van een stukgelopen relatie en wat betekent een eventuele ontmoeting voor het gelukkige huwelijk van Emmi?" En dan zijn er ook nog Bernard en Mia. Ja echt, heus waar!

Ondanks dat beide acteurs elkaar bijna kunnen aanraken op het podium, kijken ze elkaar nooit in de ogen. Beide bevinden zich namelijk op een andere lokatie in het verhaal en lezen eigenlijk vooral (elkaars) mails voor. Dat klinkt saaier dan het was. :)
De trailer:

Het is een vermakelijke avond geworden!

Do You Wanna?

The Kooks hebben gisteravond hun Europese tournee afgesloten in Amsterdam. De Britse rockband zette in een uitverkochte Heineken Music Hall muzikaal een strakke show neer. Een sterke setlist, fraaie bijbehorende lichtshow en een goed geluid kregen de sfeer er al snel in. Voor in de zaal stonden aan het geluid te horen een hoop gillende meisjes die waarschijnlijk vooral voor zanger Luke Pritchard zijn gekomen. In deze sympathiek ogende en energieke frontman van de band zag ik wel enige overeenkomsten met Jim Morrison in zijn betere periode.

De gespeelde songs varieerden van rustige nummers als Seaside:

tot meer grootse stadionrock als Do You Wanna waarbij het dak van de HMH in beweging kwam:

De liedjes van de band liggen over het algemeen prettig in het gehoor en hebben vaak behoorlijke hitpotentie, maar het is geen testosteronrock en dat verklaart voor een deel de grote schare tienermeisjes die idolaat van de band zijn.

Het voorprogramma werd trouwens verzorgd door de Britse band Morning Parade. Rob en ik hadden ze afgelopen zomer al gezien op een festival in Utrecht en toen waren we niet helemaal overtuigd van hun kunnen. De band zou je kunnen kennen van de single Under the Stars of hun nieuwste single Us & Ourselves.
Ze speelden nu gelukkig een stuk strakker dan afgelopen zomer.

Al met al een fijn concert om mee gemaakt te hebben!

Gouda en Drive

Gisteren was het, net als eerder deze week, opvallend zacht voor de tijd van het jaar. Tijdens een bezoek aan het historische centrum van Gouda zaten de terrasjes dan ook overvol, maar we hebben toch nog een plaatsje weten te bemachtigen. Ik kan me niet heugen eerder in november met blote armen op een terras te hebben gezeten. Het was goed toeven in elk geval!




Aansluitend hebben we gedineerd bij een Griek, waarvoor we via vakantieveilingen.nl een waardebon hebben weten te bemachtigen. Het eten viel goed in de smaak gelukkig.

Daarna zijn we met de trein doorgegaan naar het centrum van Utrecht, want we hadden twee kaartjes gereserveerd voor de film Drive.

Een prachtige film noir waarbij de cameravoering, het geluid en de muziekkeuze door mij zeer gewaardeerd werden. Het verhaal zelf is niet erg bijzonder, maar de manier waarop de film als totaalobject, als kunstwerk, ervaren wordt, is overweldigend. Een sterke film! Via deze link is een meer professionele recensie te lezen.

Herfstkleuren in optima forma

De herfst laat zich dit jaar, tot op heden, van een kleurrijke kant zien. Niet alleen kleuren de bladeren momenteel prachtig, ook de zon zorgt voor veelal kleurrijke dagen. Het KNMI schrijft op deze laatste dag van de maand: "Het hele land profiteerde van het zonnige nazomerweer, de regionale verschillen waren niet groot. Gemiddeld over het land berekende het KNMI circa 155 uur zon terwijl 113 uur zon normaal (gemiddeld over 1981-2010) is."
Daarmee komt deze oktober in de top 10 van zonnigste wijnmaanden sinds het begin van de metingen. In de Amerikaanse media werd afgelopen weekeinde gesproken van snowtober (i.v.m. sneeuw in New England), wellicht kunnen wij hier beter spreken van zontober.

Hoe dan ook, tijdens mijn fietstochtje (één van de laatste van het jaar wellicht?) heb ik vandaag ook genoten van de aftakeling van het zomergroen. Hieronder een fotoselectie:

Hangende geraniums weer uit straatbeeld verwijderd

DNU bericht:
"De hangende bloembakken werden in het voorjaar van 2009 voor het eerst opgehangen in de binnenstad als plan van het Centrum Management (samenwerkende ondernemers) en de dienst Stadswerken. Die twee partijen deelden de kosten. Als een olievlek spreidde de bloemen zich daarna uit over de hele stad. Als financieringsbron werd plots het leefbaarheidsbudget aangesproken. De plantjes leggen inmiddels een structureel beslag van een kwart miljoen op het jaarlijkse ‘bewonersgeld’. Stadswerken schreef zelfs een aanbesteding uit die werd gewonnen door het bedrijf Oase-Lease uit Leersum.

De bakken worden vanaf 15 mei opgehangen en vanaf 15 oktober weer verwijderd door het bedrijf. Directeur Arnoud Oortwijn: “De aanbesteding is voor de jaren 2011, 2012 en 2013. Daarvoor waren er meerdere leveranciers. Een hanging basket zoals in Utrecht kost tussen de 100 en 200 euro per stuk, afhankelijk van de aangekochte hoeveelheden. Wij hangen ze op, halen we ze weer weg en in de tussentijd zorgen wij voor water en onderhoud. In de prijs zit zelfs een vandalisme verzekering.”"

Wat mij betreft een hoop geld inderdaad en wellicht komt dat geld uit het verkeerde potje, maar voor €1 per inwoner is het natuurlijk maar een schijntje om de Utrechtse straten voor bijna een half jaar fraai op te fleuren. Sterker nog; ik heb er wel €10 voor over om elk straatbeeld, zeker hier in Leidsche Rijn, op te vrolijken met deze hanging baskets. Hopelijk volgend jaar weer nieuwe bakken dus!

Foto: Wouter de Heus

Naar het zuidelijkste puntje van de provincie

Gisteren besloot ik om naar het zuidelijkste puntje van de provincie Utrecht te fietsen, tenminste het punt dat op de kaart het zuidelijkste lijkt, want er zijn nog twee punten die vrijwel even zuidelijk liggen (bij Schoonhoven en Rhenen). Mijn doel was in elk geval De Waai bij Zijderveld.
Om daar te komen moest ik wel een groot deel van Nieuwegein doorkruisen, maar ook daar zijn leuke stukjes om te fietsen:

Vervolgens was er maar één manier om de Lek over te komen zonder gebruik te maken van een pontje en dat is de Jan Blankenbrug (A2).


Vervolgens heb ik de A2 moeten volgen door Vianen heen en daarna langs de A27 naar het zuidwesten om uiteindelijk in de goede polder te belanden.
Helaas begon ik enorme hoofdpijn te krijgen en had ik ook 10 knopen wind tegen, maar uiteindelijk heb ik mijn doel wel bereikt.


Terug ben ik opnieuw over de A2 gegaan en heb ik een kort bezoek gebracht aan Everdingen (vooral bekend van de verkeersinformatie, maar het eigenlijke knooppunt ligt meer bij Vianen.
Zicht op Everdingen vanaf de Lekdijk:

Tussen Vianen en Everdingen bevindt zich ter hoogte van Hagestein een stuw- en sluiscomplex in de Lek en om vissen een kans te geven deze hindernis te nemen is er een vispassage aangelegd. Het is de eerste hindernis die de vissen, die vanuit de zee de rivier optrekken om te paaien, tegenkomen. De passage bestaat uit een sluis, die de met de waterstand regelt hoeveel water over de trappen van de vispassage stroomt en daarachteraan een flinke U-sloot met trappen van iets meer dan 10 centimeter hoogteverschil. Vlak naast het sluisje stroomt het water weer achter de bogen de rivier in. De vissen springen van trappand naar trappand omhoog.

In Vianen kon de jeugd zich vermaken op een kermis, maar erg druk was het niet.

Zicht op Vianen vanaf de Lekdijk:

Van daaruit heb ik dezelfde weg naar huis genomen (was weinig anders mogelijk, behalve dan extra km's maken) en begon boven mijn hoofd het aantal contrails in de atmosfeer schrikbarende hoeveelheden aan te nemen:

Helaas heeft de opkomende hoofdpijn het fietsplezier me wel een beetje ontnomen, maar vooral het zuidelijkste deel van de route was zeker de moeite waard.
De uiteindelijke route:

Joris en de Draak

Gisteren hebben Myra en ik de Toyota Festatie in de Efteling bezocht. Als toyotarijder en -eigenaar kreeg ik een fikse korting op de entreeprijs met gratis parkeren en parkgeld. Daar zeg je geen nee tegen op je vrije dag!
Het weerbeeld was nogal wisselvallig met buien, zon en tamelijk lage temperaturen, maar zolang je maar niet te lang stil bleef zitten, was het prima uit te houden.
Verspreid over het park waren Toyotastands en activiteiten en met al dat vriendelijke Toyotavolk om ons heen werd het een prettig uitje.

De grootste Nederlandse Toyotaparkeerplaats komt geleidelijk tot stand:

De entree:


Sprookjesbos:


Lekker weertje:

Ganzenhoeders:

Villa Volta, onze eerste attractie van de dag:

De Raveleijn show:


Python (ritje duurde me iets te kort):

De Vliegende Hollander:


Dubbele looping van de Python:

De Piranha:

1001 nacht:

De wat ons betreft leukste attractie van de Efteling, vooral vanwege de hoge snelheid, duur en ook wel een beetje het competitiegevoel:

En we hadden de door ons verreden ritten nog gewonnen ook! :)

Zomers weer in oktober

Op een aantal plaatsen in Nederland is de temperatuur de maandwisseling van september en oktober op vier dagen achtereen boven de 25 graden gekomen. Lokaal is de afgelopen dagen 27 graden gemeten. Een late zomerse dag komt vaker voor maar zo'n nazomerse warmtegolf met een reeks dagen zomerse warmte zo laat in het jaar is zeldzaam.

En dat na een zomer waarin de maand juli op sommige plaatsen niet één zomerse dag heeft gebracht.
Het komt echter wel vaker voor dat het in oktober zomers is, in De Bilt is de 10e oktober 1921 met 26,7°C de laatste zomerse dag in het najaar. Die dag werd het in Sittard met 30,1 graden nog tropisch, de hoogste waarde ooit in oktober.
Het is nog niet lang geleden eer ik foto's van mijn tuintje op deze blog plaatste, maar omdat ik dergelijke taferelen vast niet elke oktobermaand kan schieten, plaats ik ze toch maar:




Ook opvallend, afgelopen zaterdag zag ik voor het eerst dit jaar de kolibrievlinder in de tuin:

Vandaag is het mogelijk de laatste dag van het jaar waarbij het op uitgebreide schaal meer dan 20°C in ons land is. Helaas valt het hier wat tegen met de zon, maar het is nog steeds genieten.
Later deze week gaat de gure herfstbezem door de atmosfeer!