Eerste herfsttochtje

De astronomische herfst is ondertussen begonnen, dus het aantal nog door mij te rijden fietstochten dit jaar neemt snel af. Maar vandaag was het nog prettig weer, al viel het met de zon wel tegen.
De tocht ging over de Heuvelrug naar Woudenberg en vervolgens weer terug. Helaas werkte mijn GPS niet in de bossen, zodat ik geen idee heb wat de topsnelheid was bij het afdalen richting Woudenberg. Maar het ging wel lekker snel!
Totale afstand: 70,1 km
Totale duur: 2 uur 58 minuten
Totale duur stilstand: 8,2 minuten
Gemiddelde snelheid: 23,5 km/uur
Meteo: 20°C, W 2-3 Bft, droog
De route:

De foto's:

Ed Kowalczyk deed het bijna alleen in het Concertgebouw

Gisteren heb ik voor het eerst in mijn leven een bezoek gebracht aan het Concertgebouw in Amsterdam. Een venue met langer dan een eeuw geschiedenis en dat voel je wel zodra je binnentreedt.

Myra en ik waren hier voor een bezoek aan het concert van singer/songwriter Ed Kowalczyk, de man die natuurlijk vooral Mr. Live is, aangezien veel mensen hem zullen kennen als de charismatische frontman van de Amerikaanse band Live. Eind november 2009 werd bekend dat Kowalczyk uit de band Live is gezet, nadat hij een dispuut kreeg rond het eigenaarschap van het gezamenlijke bedrijf rond Live.
Hij is zich toen gaan toeleggen op een solo-carrière, maar echt succesvol is deze tot heden niet, tenminste niet in ons land. Maar met de liejdes van de band Live trekt hij echter nog altijd volle zalen en zo ook vanavond in Amsterdam.
Zo stond het optreden van deze avond in het teken van zijn I Alone - Acoustic tour en zou hij vele van de grote Live hits ten gehore gaan brengen.
Het voorprogramma werd verzorgd door de Nederlandse zangeres Janne Schra. Zij vertelde nog dat ze als 15-jarige ooit naar Pinkpop was gegaan toen Live daar de grote afsluiter was en dat ze het wel bijzonder vond dat ze nu in het voorprogramma van Ed mocht spelen.
Haar optreden was goed, maar helaas was niet elke bezoeker zo onder de indruk en werd er toch soms weer wat af gekakeld.
Na het voorprogramma was er een pauze van een half uur en op dat moment was het niet moeilijk om een BN'er te spotten. Chris Zeegers liep er namelijk in zijn typerende outfit rond, met cap en al. Je gaat toch naar zo'n iemand kijken hè...
Ed begon zijn show direct met een Live hit. Hij werd bijgestaan door een bassist uit Austin, Texas en de twee konden een lekker vol geluid creëren, mede dankzij de fantastische akoestiek van de zaal.
Ed had van te voren middels een tweet aangegeven het erg bijzonder te vinden om hier te mogen spelen:

Het was ook bijzonder om zittend een dergelijk concert bij te wonen en na het applaus gewoon een stilte te kunnen ervaren. Ook Ed keek daar af en toe van op en probeerde ons aan te moedigen de typische concertgeluiden te maken.
Hij speelde afwisselend oude Live nummers en nummers van zijn twee solo-albums waarvan de laatste pas net af is (met daarop onder andere het meespelen van een voormalig REM lid). Ook werden vanavond een aantal nummers meegespeeld door een zekere meneer Rosenberg op gitaar. Een oudere man, mogelijk van het Rosenberg Trio? Ook kwam een cover van Bruce Springsteen (I'm On Fire) voorbij, aangezien Bruce in Ed zijn jonge jaren hem genoemd had in een stuk in Rolling Stone magazine.
Niet alle nummers kwamen lekker binnen, maar Ed speelde vol passie en met nog steeds een prachtige stem. Voor hij het nummer I Alone inzette, heeft hij eindelijk het publiek uit de stoelen gekregen en dat bleef zo tot het einde (2 toegiften). Het slotnummer vonden wij geen fraaie keuze, dat had beter dit nummer kunnen zijn:
Het was een bijzondere avond met fijne muziek op een heel speciale locatie!

Zicht op de Heuvelrug

In een periode met wisselvallig weer is er soms een dag met tijdelijk betere condities en vandaag was zo'n dag met beter weer waar we van konden profiteren.
De zon liet zich geregeld zien, maar de wind liet zich steeds meer gelden en ook was het weer even geleden dat ik met temperaturen duidelijk onder 20°C gefietst heb. De relatief lage temperatuur was vooral op stukken in de schaduw met wind tegen goed te merken, verder was het een lekker tochtje. Onderstaand routekaartje is overigens niet helemaal correct; het stuk tussen de witte punten noord van Westbroek is wel degelijk te berijden op de fiets, alleen weet Google dat nog niet.
Totale afstand: 52,0 km
Totale duur: 2 uur 00 minuten
Totale duur stilstand: 3,3 minuten
Gemiddelde snelheid: 24,1 km/uur
Meteo: 15°C, WZW 3-4 Bft, droog
De route:

De foto's:

De Orchideeënhoeve nabij Luttelgeest

Gisteren zijn we met een uitstapje van de familie in de Orchideeënhoeve beland. Dit is één van de grootste toeristische trekpleisters van de weinig toeristische Noordoostpolder.
Het weer werkte perfect mee voor een bezoek aan dit kassencomplex, want het was grijs, winderig en van tijd tot tijd nat. In deze kassen is een tropische oase gecreëerd met vanzelfsprekend veel orchideeën, maar ook met vlinders en een aantal vogels en reptielen. Voor kinderen zijn er ontdekkingstochtjes te doen en verder kwamen we veel deelnemers aan een fotografiecursus tegen.
Ik moest het doen met mijn compact cameraatje en hieronder staat een selectie foto's die ik geschoten heb.

Uitzonderlijke regenhoeveelheden op 10 september

De zomer is gedaan en de herfst laat zich dezer dagen gelden in ons landje. Zo heb je een bericht over droogte op je blog staan en zo gaat er een paar dagen later één over hoge neerslagsommen.
Gisteren heeft het met name tijdens de avonduren hard geregend in een brede strook over het midden van het land.

Dat heeft op de KNMI-stations tussen 10 uur dinsdagochtend en 10 uur hendenochtend de volgende neerslagverdeling opgeleverd:

Station Soest bleek de topper met 49,9 mm regen en toevallig heb ik de neerslag in Soest mee mogen maken op het werk. Dat kletterde lekker op het platte dak kan ik wel zeggen!
Ook thuis in Leidsche Rijn is veel regen gevallen. In drie dagen tijd zit ik bijna op 75mm en de neerslaghoeveelheid van het etmaal 10 september is een nieuw record voor het jonge bestaan van mijn weerstation:

Vandaag was het beduidend rustiger en droger en ook de eerstkomende dagen ogen nog niet zo beroerd, maar vooral komende zaterdag zou er opnieuw veel regen kunnen vallen.

Rondje op de fiets, droogte en ochtendtaferelen

Aangezien het er nu naar uitziet dat het na vandaag voor een langere tijd beneden 20°C zal blijven, heb ik vanmiddag maar weer eens een rondje door het Groene Hart gefietst. Helaas werkte de zon niet mee, maar de wind hield zich redelijk kalm en daardoor was het heerlijk fietsweer. Soms heb ik het idee dat ik alle wegen in de buurt wel een keer befietst heb, maar vandaag kwam ik over een paar nieuwe paadjes. Helaas liepen deze vaak wel parallel aan de A12, dus echt fraai waren deze wegen niet.
Totale afstand: 65,0 km
Totale duur: 2 uur 35 minuten
Totale duur stilstand: 4,2 minuten
Gemiddelde snelheid: 24,3 km/uur
Meteo: 19°C, ZW 2-3 Bft, droog
De route:

De foto's:

Eén van de foto's laat duidelijk verdord gras zien, een teken dat er toch wel sprake is van een neerslagtekort. Ook onze tuin schreeuwt om hemelwater. Helaas heeft een volop bloeiende hortensia in een grote pot onze week vakantie in Italië niet echt doorstaan. Maar laten we hoop houden, misschien loopt hij bij regen toch wel weer uit.
Het is hier dan ook echt wel droog; de afgelopen 4 weken is hier amper 20mm regen gevallen:

Toch kwam het gisteren nog tot een bui, maar noemenswaardige neerslag heeft deze niet gebracht (elders in het land plaatselijk wel forse buien). Wel heb ik vier keer onweer op afstand gehoord en de voorste begrenzing van de bui oogde alsof er toch wel serieuze regen zou gaan vallen:

Afgelopen week ben ik met het zomerse weer nog twee keer op en neer naar het werk gefietst en dat heeft als voordeel dat je getuige kan zijn van de fraaie taferelen die de vroege ochtend soms laat zien:

Vakantie Italië 2013: Dag 8

Op deze laatste dag in Italië was er een weekmarkt in Cattolica en daar hebben we dan maar een bezoek aan gebracht. We waren bepaald niet de enige!

Na een laatste wandeling door het stadje en een heerlijke vroege lunch,

was het tijd om hotel Pinocchio en Cattolica te verlaten.

Het was nog altijd heerlijk weer en vanaf het vliegveld hadden we goed zicht op de berg van San Marino.

De rechtstreekse terugvlucht verliep soepel en we kwamen zelfs een half uurtje voor op schema aan op Schiphol.
We kunnen terugkijken op een heerlijke vakantie en Italië heeft nu toch wel een plekje in ons hart veroverd!