En dus ben ik maar eens gaan kijken in de omgeving waar we circa 7 jaren geleden woonden, rondom het Utrechtse Zuilen.
Als eerste kwam ik bij schijnbaar het meest angstopwekkende tunneltje van het land. De donkere doorgang onder Gasthuismolenbrug is verkozen tot een van de engste van Nederland. In een verkiezing van energiebedrijf Nuon is 6547 keer op de Utrechtse tunnel gestemd. Ik heb nog even gezocht naar enge fenomenen, maar heb ze vandaag bij daglicht niet kunnen ontdekken.
Daarna kon ik nog een blik werpen op Kytopia, waarschijnlijk voor het laatst. Utrechter Colin Benders moet zijn creatieve broedplaats Kytopia over drie maanden verlaten. De trompettist en muzikale duizendpoot, beter bekend als Kyteman, woont en werkt aan de Zeedijk in Utrecht in een complex van studio's, ateliers en appartementen.
Aan de overzijde van het water staat de Jacobuskerk. Op deze plek stond eerst een schuilkerk, in de 16e eeuw ingericht voor de voormalige statie buiten de stadsmuren, behorende bij de parochie van de Jacobikerk binnen de stad. Ook twee huizen hoorden bij het complex. Net als die van de Gertrudiskapel en de Maria Minor, sloot de inmiddels zelfstandig geworden parochie zich aan bij de Oud-Katholieken, doordat toenmalig pastoor J.H. Hansen in 1702 de zijde van aartsbisschop Petrus Codde koos, nadat deze laatste was geschorst door paus Clemens XI. Oorzaak van de schorsing was het aloude recht van het kiezen van een eigen aartsbisschop, op welk recht de Nederlandse rooms-katholieken van de 17e en 18e eeuw zich beriepen. Rome was het hier niet mee eens en wilde zelf benoemen.
De hoerenbootjes op de Rubberdreef ogen nogal desolaat en de dichtgespijkerde ramen maken het extra treurig. Wegra, de voormalig exploitant van prostitutieboten aan het Zandpad in Utrecht, heeft de dichtgespijkerde ramen van de voormalige peeskamertjes met graffiti beklad. Op de planken staat "Abusievelijk gesloten".
Vervolgens kwam ik bij Slot Zuylen. In 1752 is het slot voor het laatst ingrijpend verbouwd. Sindsdien zijn er aan het hoofdgebouw geen grote veranderingen meer aangebracht. Begin jaren 50 van de 20e eeuw bracht Frederik Christiaan Constantijn van Tuyll van Serooskerken het slot met de tuinen onder in een stichting. Meerdere restauraties vonden er daarna plaats aan Slot Zuylen. Een van de bekendste bewoners van het slot was Belle van Zuylen (1740-1805), een van de eerste geëmancipeerde vrouwen van Nederland.
De begraafplaats van Oud-Zuilen is in 1781/1782 gesticht door baron W.R. van Tuyll van Serooskerken als particuliere buitenbegraafplaats op diens landgoed ter hoogte van Slot Zuylen. In die tijd was het een van de eerste in haar soort. De begraafplaats is aangelegd voor de familie Van Tuyll van Serooskerken en andere belangstellenden.
In de omgeving staan bordjes met teksten die van de hand van Belle van Zuylen zouden zijn, herschreven in hedendaags taalgebruik, maar of Belle echt de auteur is, lijkt mij nog twijfelachtig.
Afsluitend ben ik op zoek gegaan naar één van de meest beeldbepalende gebouwen van de Utrechtse skyline, de 150m hoge schoorsteen van de Lage Weide Centrale. Ik was ook nog nooit echt de Atoomweg afgefietst. De Centrale Lage Weide is een elektriciteitscentrale in de Nederlandse gemeente Utrecht, op het bedrijventerrein Lage Weide. De huidige centrale, intern bekend als Lage Weide 06, is een warmtekrachtcentrale van Nuon, gebouwd in 1995. Deze STEG-centrale bestaat uit een gasturbine met generator, een afgassenketel, een stoomturbine met een generator en diverse warmtewisselaars voor de stadsverwarming. Zij heeft een maximaal elektrisch vermogen van 266 megawatt en een maximaal thermisch vermogen van 180 megawatt. Ongeveer 500.000 huishoudens kunnen van stroom en 150.000 huishoudens van warmte worden voorzien. Onze stadswarmte dus!
Ondanks de geringe afstand van huis, is het toch mooi een rondje van tegen de 30km geworden. Hopelijk ben ik morgen in staat om meer meters te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten