Op dinsdag 26 augustus hebben we een tour over het eiland Sal gedaan. Zittend in een pickup werden we met 6 andere toeristen langs de toeristische hoogtepunten van het eiland geleid. De gids deed daarbij goed zijn best en voorzag ons onderweg van allerlei informatie.
Sal (of Ilha do Sal, Portugees voor 'zouteiland') is één van de eilanden behorend tot de Barlavento-groep, de Bovenwindse Eilanden. Het heeft een oppervlakte van 216 km² en telt 25.779 inwoners. Het eiland is een van de 22 gemeenten van Kaapverdië. De hoofdplaats is de stad Espargos, die ongeveer in het midden van het eiland ligt.
Op Sal ligt het eerste internationale vliegveld van Kaapverdië, het Aeroporto International Amilcar Cabral.
Het eiland heeft een vrij vlak landschap en weinig vegetatie. Toch zijn er ook enkele door vulcanische activiteit ontstane bergen en is in de omgeving van Espargos landbouw van enkele gewassen mogelijk. Er heerst een erg droog steppeklimaat. Er groeien vooral veel lage struiken en grassen met name langs droge rivierbeddingen, waarbij de gewassen hun water ondergronds betrekken.
Sal heeft een tropisch klimaat. De gemiddelde maandtemperatuur bedraagt minimaal 18-24 graden en maximaal 24-34 graden. Er valt weinig regen (6 dagen per jaar, het meeste in de maanden augustus en september). De luchtvochtigheid bedraagt 70 tot 77%.
De tweede stop van de dag was in het havenstadje Palmeira. Hier zagen we een vissersboot een pas gevangen tonijn binnenbrengen en deze werd ter plaatse ook direct "schoongemaakt".
Even ten noorden van Palmeira werd weer gestopt voor een mogelijkheid tot in zee duiken en zwemmen. Heerlijk!
Daarna reden we door naar toch wel het toeristische hoogtepunt van Sal; Buracona of terwijl "Het Blauwe Oog". In een geërodeerde rots zorgt de hoogstaande zon voor een prachtige blauwe weerkaatsing in de vorm van een oog, vandaar de naam. Er mochten slechts 8 mensen tegelijk over de rand turen en aangezien er nog veel meer pickups aanwezig waren, hebben we eerst nog de omgeving wat verkend.
Daarna zijn we doorgereden naar de hete, kale vlakte ten noordwesten van Espargos. Hier zorgde de zinderende lucht voor mirages en fata morgana's en natuurlijk voor veel stofhozen. Ook heb ik er een spannend lokaal likeurtje geproefd.
Op een heuveltop nabij Espargos hadden we een fraai uitzicht over de stad en het eiland. Espargos (officieel Cidade Dos Espargos) is de hoofdplaats van het eiland Sal. De stad dankt zijn naam aan de wilde asperge die op het eiland groeit.
De stad ligt centraal op het eiland en pal ten noorden van de enige luchthaven. Aangezien alle wegen hier samenkomen is het ook het economische centrum van het eiland. Aangezien er op Sal geen grondstoffen noch productiebedrijven zijn, is de economische activiteit beperkt tot handel, toerisme en de luchthaven.
Er waren dan ook veel armoedige huisjes te zien:
Daarna reden we door naar de zoutwinning bij Pedro de Lume. Hier konden we in een zoutbad zwemmen, ik bedoel drijven. Vanwege de vulkanische activiteit was het water onderin erg heet, meer dan 40 graden. Een bijzondere ervaring!
De laatste stop van de tour was bij een kust waar in "het seizoen" golven van meer dan 8 meter voorkomen. Dat seizoen loopt overigens van oktober tot mei, nu was het er relatief rustig.
Deze inspannende dag vroeg natuurlijk om een goed diner en dit konden we 's avonds naar binnenwerken:
Helaas had ik ondertussen iets opgelopen waardoor ik koorts begon te krijgen. Een lange nacht slapen heeft de koorts verdreven, maar ik bleef vervolgens nog wel enkele dagen met darmklachten rondlopen. Was het het kraanwater, het eten of een virusje?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten