Via het Pluismeer naar de Voorstraat

Het is voorlopig gedaan met het zachte najaarsweer. Vriezen deed het vandaag nog niet, maar de 4 graden op de thermometer voelden door de doorstaande oostenwind nog wat kouder aan. Gelukkig hoefde ik niet in noordelijk Nederland naar buiten, daar was de gevoelstemperatuur nog iets minder aangenaam:

Ik heb gisteren en eergisteren na enig wikken en wegen toch maar niet gefietst, omdat het weer toch een beetje tegenviel. Vandaag was het weliswaar nog kouder, maar wel tamelijk zonnig. En dus besloot ik voor het laatst deze meteorologische herfst om een rondje te fietsen. Aangezien ik geen zin had om op de terugweg wind tegen te hebben, ben ik eerst in oostelijke richting gefietst en zo kwam ik via enkele bosroutes voor het eerst in mijn leven uit bij het Pluismeer.
Het Pluismeer is een vennetje in het natuurgebied ten zuiden van Lage Vuursche in de Laagte van Pijnenburg.
Het gegraven water is ontstaan toen het zandsteenfabriekje ernaast grond afgroef. In 1996 is het Pluismeer schoongemaakt, waardoor op de arme zandgrond een venvegetatie (zonnedauw, witte snavelbies, klokjesgentiaan, veenpluis) een kans kreeg. De naam is ontleend aan het vele wollegras dat om het meertje groeit.
's Winters is de ondiepe plas geliefd bij schaatsers.

Op de terugweg kwam ik via De Bilt

en de Biltstraat uit bij een tegenwoordig beroemd stukje Utrecht; de Voorstraat.

De meest wereldberoemde creatie uit Utrecht mag natuurlijk een eigen plein hebben; het Nijntjepleintje.

Het valt me nog mee dat de route bijna 50 km is geworden met een tamelijk hoog gemiddelde nog (ondanks alle routes door bos en stad!)

Muzikale snelwegen

De muziek van de Amerikaanse band Foo Fighters vind ik over het algemeen zeer de moeite waard, al ben ik natuurlijk niet altijd meer in de mood voor een portie up-tempo schreeuwrock, maar Dave Grohl en de zijnen komen er meestal prima mee weg.
Sinds een week of twee heb ik het laatste album van de heren in bezit, Sonic Highways.

Dit is niet zomaar een nieuw album, maar meer een muzikaal project waarbij de band op zoek ging naar de muzikale roots in de VS en daarmee naar inspiratie voor hun album. Het album is opgenomen op acht verschillende locaties in acht verschillende steden in de Verenigde Staten. Elk nummer is dan ook geïnspireerd op de muzikale geschiedenis van die stad. Zo hebben ze een bezoek gebracht aan Chicago, Washington D.C., Nashville, Austin, Los Angeles, New Orleans, Seattle en New York.
Van elke stadsbezoek en de bijbehorende muzikale geschiedenis is een uur durende documentaire gemaakt voor HBO met dezelfde titel, Sonic Highways en dat is een interessant project geworden.
Ik heb ondertussen 6 afleveringen gezien en ook al spreekt niet elke muzikale geschiedenis mij altijd aan, je kan zien hoe muzikaal de band eigenlijk is en met welk respect ze op zoek gaan naar de (ondergrondse) muziekgeschiedenis.
Omdat dit concept van te voren al werd aangekondigd door de band, verwachtten sommige dat het album een soort collage van Amerikaanse muziekstijlen zou worden. Maar de band is trouw gebleven aan hun eigen stijl en dat heeft bij die mensen een teleurstelling gebracht. De inspiratie werd namelijk vooral gevat in de teksten en af en toe door gastmuzikanten te laten meespelen of een subtiele hint naar een andere muziekstijl. Ik vind het project zeer geslaagd en kan de afzonderlijke nummers steeds beter waarderen. Luister ook vooral naar de teksten!

Op zoek naar Rhijnhuysen en Oudegein, daarna door Lopikerkapel

Je zal dit weekeinde maar vrij zijn en in de gelegenheid zijn om tijd buitenshuis door te brengen, wat een weelde!
Ik had de smaak van kastelen zoeken te pakken en heb op Google Maps en door middel van enkele sites kastelen/buitenhuizen in de nabijheid opgezocht. Ik besloot door het oude deel van Nieuwegein te fietsen (Jutphaas) en om nabij Fort Jutphaas en in het park Oudegein twee kastelen te bekijken. Het fort heb ik gevonden, maar de twee kastelen niet. Helaas waren er allerlei werkzaamheden gaande en heb ik geen goede bewegwijzering kunnen vinden.

Daarna ben ik door IJsselstein naar Lopikerkapel gegaan.
Het in de Lopikerwaard gelegen dorp, bestaat hoofdzakelijk uit lintbebouwing langs de Enge IJssel. Het dorp ligt een paar honderd meter ten noordwesten van de Lek, ruim twee kilometer van het dorp Uitweg en een kleine twee kilometer van de bebouwde kom van IJsselstein.
Vroeger heette het dorp Zevenhoven of Sevenhoven. De naam is nog terug te vinden in de Sevenhovenstraat en de naam van de polder Zevenhoven.

De naamgever van het dorp:

In Lopikerkapel is ook een buitenhuis te vinden met een lange geschiedenis; Huis te Vliet.
Wat verborgen en een stuk terug liggend van de weg vinden we in het gehucht Lopikerkapel het Huis te Vliet. Het huidige aanzien van het in oorsprong uit de 14de-eeuw stammende kasteel dateert uit 1936 toen het huis met een verdieping werd verlaagd. In 1856 was Huis te Vliet al tot een buitenplaatsje omgevormd met zesruits vensters en een entree in een rondboognis. Deze toegang is met een trap langs een hoge onderbouw bereikbaar en herinnert aan de oude kasteelsituatie toen rond het onderhuis nog een omgrachting aanwezig was. De voormalige oranjerie (nr.168-169) is onherkenbaar verbouwd. Aan de weg staat een hekpijler in slechte staat. In de as van het huis loopt een lange zichtlaan richting de Lek.
Huis te Vliet wordt voor het eerst in 1375 genoemd en moet toen uit een vierkante woontoren hebben bestaan. Het was een Stichts leen, dat in 1538 als ridderhofstad officieel was erkend. Begin 18de eeuw was het nog een trots kasteel met twee hoge bouwdelen, ieder voorzien van een eigen zadeldak. Op het voorplein stonden een koetshuis en oranjerie. In 1826 werd het achterste bouwdeel afgebroken. In 1836 werd het overgebleven deel ingekort en voorzien van een nieuwe gevel en dak.
Het kasteel in de 17e eeuw:

Hier meer actueel, in slechte staat:

Maar het stemde mij gelukkig om te zien dat het Huis momenteel wordt gerestaureerd!

Dus mogelijk keert er weer iets van de oude glorie terug.
Daarna kon ik verder door de polders crossen, in de richting van De Meern.

Daar zag ik dat de winterbloeiende kers ( Prunus x subhirtella) reeds bloesems heeft.

Dit, in combinatie met de hoge temperaturen, deed deze dag denken aan een dag in de maand april.

De route:

Opnieuw prachtig voorjaarsweer

Het huidige jaar grossiert in dagen met aangename atmosferische condities. Door het uitblijven van de winter was er al vroeg sprake van heerlijk lenteweer. Dit lenteachtige weer werd slechts onderbroken door een periode met warm zomerweer in juli en herfstachtig weer in augustus, maar dat het zelfs in november nog voorjaarsachtig zou kunnen aandoen, had ik niet snel gedacht. En het toeval wil dat deze mooie dagen zich deze maand vooral manifesteren tijdens het weekeinde, uitgezonderd het vorige natuurlijk.
De maxima die vandaag in het zuiden van het land zijn genoteerd, komen in de buurt van de hoogst mogelijke voor deze tijd van het jaar:

Ondanks dat een serie nachtdiensten mij fysiek en mentaal een klap hebben gegeven, was het weer vandaag dermate uitnodigend om naar buiten te gaan, dat ik maar weer een mooie ronde heb gefietst. Toevallig had ik afgelopen week een serie korte documentaires van bijzonder hoogleraar Van Rossem op RTV Utrecht gezien en één van deze documentaires had als onderwerp de totstandkoming van de omgeving van Langbroek met al zijn kastelen.
Uitermate interessant natuurlijk en ook al heb ik er in het verleden vaker gefietst...

• Hier mijn route van 20 juli 2011.
• Hier mijn tochtje van 11 april van dit jaar.

...de uitzending spoorde mij nu aan om nog een aantal andere kastelen daar te bekijken. En zo geschiedde, op naar Beverweerd en Sandenburg!

Maarten had gelijk met zijn opmerking dat de architect van Sandenburg ervaring als banketbakker moet hebben gehad.

Het was een heerlijke route met prachtig weer!

Langs de Vlist en door de polders

Vandaag heb ik rondje van ruim 50 km gedaan door het Groene Hart. Daarbij heb ik ook een stukje langs het leuke riviertje de Vlist gefietst.

Hier vinden geregeld wedstrijden polsstokverspringen (fierljeppen) plaats:

Zicht op Oudewater:

Bij het gemeentehuis van Oudewater stonden meerdere straalwagens, o.a. één van de NOS. Waarschijnlijk vond er een persconferentie over de uitbraak van vogelgriep in Hekendorp plaats.

Wolkenstraatjes!