Silvestertocht in zonnige sferen

Deze laatste dag van het jaar sluit qua fietsweer het jaar 2014 in stijl af. Het was droog, er stond een licht briesje, de temperatuur was hoger dan het langjariggemiddelde en de zon was van de partij. Ideaal om toch nog even de pedalen in de rondte te trappen dus (en ook een deel van de vele extra ingenomen calorieën te verbanden).
En zodoende heb ik vandaag het gebied rondom het riviertje de Meije opgezocht. In dit deel van het Groene Hart is het heerlijk rustig en loop je als fietser niet zo'n grote kans om op deze dag met vuurwerk bekogeld te worden...

Een goede jaarwisseling toegewenst!

Post kerstmis sneeuwdump in zuidelijk Nederland

De verwachtte sneeuw van gisteren heeft vooral in grote delen van Zuid Nederland tot een significant sneeuwdek geleid. Hier te Utrecht bleef de sneeuw lange tijd te nat, was de intensiteit te laag en de (bodem)temperatuur een fractie te hoog om de sneeuw te laten liggen. Pas tijdens de tweede helft van de middag begon zich hier een sneeuwdekje te vormen. Op de infraroodsatellietfoto is de depressie die de sneeuwval veroorzaakte goed te zien:

Omdat de waterinhoud van de sneeuw zo hoog was, vormde zich gisteravond, zodra de temperatuur onder het vriespunt dook, een verraderlijke ijslaag. Ook mijn auto was voor een deel omgetoverd in een ijssculptuur waardoor de ruitenwissers muurvast zaten en de buitenspiegels zich niet meer uit lieten klappen. Dat werd even ijsbikken dus voor ik op weg kon.
De temperatuur is tot de middag onder nul gebleven, maar onder invloed van een afnemende wind en veel zonnestraling is het zojuist beginnen te dooien.

Alhoewel de temperatuur in mijn schaduwrijke achtertuin nog wat achterblijft...:

Vanochtend was dit dan het gemeten sneeuwdek in ons land:

En ook vanuit de ruimte is het sneeuwdek goed zichtbaar (bron: NASA/NOAA):

Hier heeft het sneeudek nooit echt veel voorgesteld en was het vandaag bovendien onderhevig aan sublimatie en smeltprocessen. Vanaf de daken was menig sneeuw/ijslawine waar te nemen!

Kersttochtje op de fiets

Terwijl de temperatuur in delen van Groningen en Drenthe op deze Tweede Kerstdag nog altijd onder het vriespunt ligt, is het hier in het midden des lands inmiddels een graad of 5. In combinatie met een zwak windje en versluierde zonneschijn zijn de condities nog wel redelijk voor een kort tochtje op de fiets.
Het nadeel van wat dikkere sluierbewolking in deze tijd van het jaar is dat de zon er amper meer doorheen komt en de lucht toch al snel grijzig oogt. Vandaar dat ik niet zo veel foto's geschoten heb:

Morgen dient zich een interessante weersituatie aan waarbij een depressie waarschijnlijk over België koerst met vooral aan de noordzijde geruime tijd neerslag. De lucht is net wel/niet koud genoeg voor substantiële sneeuwval en mogelijk krijgt de provincie Utrecht er ook nog iets van mee. Daarover later mogelijk meer.
Warme dagen toegewenst!

Stoempend door land en stad

Vandaag maken we waarschijnlijk de laatste zachte dag met droge condities in 2014 mee. Bovendien brak de zon nog even goed door en in combinatie met de 13°C op de thermometer was het heerlijk om buiten te zijn. Alleen die brullende westenwind hè, dat maakt dan net weer minder aangenaam, zeker om te fietsen. Maar zoals een beroemd filosoof ooit al stelde; Elk nadeel heb z'n voordeel. Die ruige wind zorgde er wel voor dat ik met de bries in de rug zo'n 47 km/uur haalde op het vlakke land! Alleen kan je niet altijd de wind in de rug hebben...
En zo ging mijn tochtje door het polderland, de randen van de Utrechtse Heuvelrug en de bebouwing van Bilthoven, De Bilt en Utereg. In ons stadsjie heb ik nog even gekeken bij de gevangenis Wolvenplein. Deze wordt sinds dit jaar niet meer als zodanig gebruikt.
De Penitentiaire Inrichting Wolvenplein is een uit 1856 daterende gevangenis in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Tot de sluiting in 2014 was het de oudste penitentiaire inrichting van Nederland die nog gebruikt werd.
Komend voorjaar mag een ieder het complex bezoeken en sommige vinden er zelfs een woonbestemming.

Afscheid van de Eucalyptus,welkom winterzon

De snelgroeiende Eucalyptus in de achtertuin heeft nooit echt stabiel gestaan en de winDter van vorig jaar heeft de stabiliteit verder ook geen goed gedaan. Ik was dus voornemens om de boom na de huidige winter óf te verwijderen óf drastisch in te snoeien. Maar een nieuwe golf van stevige zuidwestenwinden heeft de boom nog schever doen staan. Het gevaar van omwaaien werd dus reëel en daardoor heb ik sneller maatregelen moeten treffen. De boom heb ik gisteren verwijderd en in een nabij gelegen stukje plantsoen bijgeplaatst. Daar staat de boom ook niet stevig, maar ik houd het zo veel mogelijk in de gaten. Hopelijk slaat de boom snel aan en kan hij verder groeien:

Hier nog een foto van ruim een maand geleden, toen de boom nog floreerde in de tuin:

Na de vele regen en wind was het een verademing dat de zon vanmiddag doorbrak. Ook de gevederde vrienden waren blij met extra licht:

Er stond nog te veel wind voor een fietstocht (en de fiets wordt toch wel erg snel vies met dit weer), dus ben ik maar het Máximapark ingegaan.

Tochtje rondom de A12

Mijn laatste fietstocht dateerde ondertussen van een week geleden en aangezien de regen vanmiddag niet met bakken naar beneden kwam, heb ik maar weer een rondje gefietst. Het resulteerde in een tocht van bijna 50 km met een flink deel tegenwind in de polder. Ook miezerde het bij tijd en wijle en was het sowieso een natte bedoening op de wegen. Geen vrolijk fietstochtje dus, maar wel lekker om de zachte decembertemperaturen op de fiets te ervaren:

Veel foto's heb ik dan ook niet gemaakt, alleen hier bij de Singel in Woerden:

Op zoek naar de vliegbasis

Na de vele regen en wind van afgelopen nacht, klaarde het vanochtend geleidelijk breed op. Ook was de wind significant afgenomen. Dat dit van tijdelijke aard zou zijn en ik vandaag toch vrij was, besloot ik om een fietstocht te ondernemen. Vanwege het natte wegdek en de vele modder had ik wel veel last van spray van de banden en het duurde dan ook niet lang eer mijn uiterlijk van kleur verschoten was.
Mijn tocht is door Soest gegaan en van daaruit naar vliegbasis Soesterberg. Dit voormalige defensieterrein is de laatste jaren omgetoverd in een gebied voor wonen, recreatie en een groot museum. Helaas was het terrein nog niet toegankelijk voor publiek, dat gebeurt komend weekeinde. Ik zal er in de toekomst nog wel een keer heen fietsen.
De weg terug naar huis was vanwege de tegenwind pittig te noemen, maar na een warme douche en een goede maaltijd is dat weer snel vergeten.