Commentaar en waarnemingen van recente weer situaties in Nederland en reizen in het buitenland.
Verder natuurlijk vooral andere zaken die mij persoonlijk bezig houden.
Sinds kort heeft het Franse bedrijf Netatmo een anemometer (windmeter) voor hun weerstation op de markt gebracht. Aangezien ik reeds dit weerstation in combinatie met een pluviometer (neerslagmeter) in mijn bezit heb, was de keuze snel gemaakt om ook de anemometer aan te schaffen.
Deze windmeter is voorzien van vier ultrasone omvormers die continu signalen uitzenden en de schommelingen in die signalen worden gebruikt om de windsnelheid en de windrichting betrouwbaar en nauwkeurig te meten. Natuurlijk is die betrouwbaarheid en nauwkeurigheid wel afhankelijk van de plaatsing van de meter en daar gaat het vaak mis. Zo ook bij mijn weerstation, want ik voelde er weinig voor om de windmeter aan de nok van het dak (van de buren) te hangen. Dus veel hoger dan 6 meter boven de grond aan een paal die aan de schuur bevestigd is, is de meter niet gekomen. De windrichting kan daardoor niet nauwkeurig bepaald worden, maar het geeft een beeld zullen we maar zeggen. Vooral windstoten zouden redelijk goed te meten moeten zijn.
De lokale vogels hebben een uitbreiding in de aangeboden keuken gekregen. Het Thomashuis heeft namelijk een pindakaashouder gemaakt en deze hangt nu mooi tussen de silo's en dergelijke.
Het tuintje, een kleine week voor de mogelijke vorst toeslaat:
De temperatuur in ons land is nu al weken (ruim) boven het langjarig gemiddelde met als voorlopig hoogtepunt de dag van gisteren. Toen beleefden we een evenaring van de hoogst gemeten decembertemperatuur in De Bilt in meer dan een eeuw, de hoogste minimumtemperatuur in een decemberetmaal en het hoogste etmaalgemiddelde van een decemberdag. Ook de 16,6°C die in Wijk aan Zee gemeten is, bleek een evenaring van het landelijk record hoogst gemeten temperatuur in de tweede decade van de wintermaand.
Hier de cijfers van mijn eigen weerstation:
Als we de afwijkingen in grafiek uiteenzetten is goed te zien dat tot november de koudere en zachtere fases in redelijk evenwicht waren om vervolgens flink naar de warme kant uit te slaan:
De tuinflora is nog altijd in groei- en bloeimodus:
Het zijn meteorologisch bijzondere tijden, want de mildheid houdt voorlopig aan. Of zoals de Duitse weerdienst WetterOnline het zegt:
Gisteren ben ik met 2 collega's en 2 ex-collega's naar de Ziggo Dome geweest voor een concert van de Britse band Florence + the Machine. Tot twee maanden geleden kende ik ze alleen van een redelijk aantal radiohitjes die met name op 3FM enige airtime kregen, maar om toch iets meer van de muziek te weten te komen, heb ik afgelopen tijd toch maar twee albums bemachtigd. Daaronder het laatste album How Big, How Blue, How Beautiful waarop de huidige tour van de band gebaseerd is. Niet alle nummers daarvan wisten me te pakken, dus ben ik wel met enige reserves naar het concert gegaan.
We waren (mede door strengere veiligheidscontroles bij de entree van de Ziggo Dome) niet in staat om het voorprogramma van de Londense band Palma Violets in het geheel bij te wonen, maar konden nog net anderhalf nummer aanhoren. Ik had er meer van verwacht...
Florence en haar band begonnen vervolgens een kwartiertje eerder dan het oorspronkelijke schema en al snel was duidelijk dat mevrouw Welch (Florence) een energiek persoon is. Rennend van de ene kant van het podium naar de andere kant met ook regelmatig een uitstapje naar beneden voor lijfelijke interactie met de eerste rij fans in de zaal. En dan weer dansen met bewegingen waar Kate Bush een puntje aan kan zuigen...
Wij zaten hoog en droog op de 2de ring, maar wel op de eerste rij zitplaatsen met redelijk zicht op hetgeen zich beneden afspeelde.
De band had een degelijke setlist met een afwisseling van up tempo en rustigere nummers en goede interactie met de fans. Het geluid was verder ook prima in orde. Helaas is de meest recente single Queen of Peace (wat ik eigenlijk een heel sterk nummer vind) niet gespeeld, maar verder niets dan lof over hoe ze deze toch wel grote zaal bespeeld hebben.
Een selectie video-opnamen gemaakt door andere bezoekers:
De setlist:
Dankzij het overweldigende zachte weer van de laatste (7?) weken, heeft de tuin nog altijd veel levendigheid te bieden. Zowel zomer- als najaarsbloeiers laten nog enkele bloemetjes zien en ook de winter- en voorjaarsbloeiers beginnen zich meer en meer te roeren. Dankzij de hoge dagtemperaturen zijn er ook nog enkele insecten actief, waaronder bijen die zich te goed doen aan de nectar van de bloemen van de Fatsia japonica. Deze zogenaamde vingerplant behoort tot de klimop-familie en bloeit in de late herfst en vroege winter. Als deze winter niet te koud verloopt, kunnen zich in het voorjaar vervolgens rijpe zaden vormen.
Hier nog een paar foto's van enkele andere planten in mijn tuintje:
Het is vandaag opnieuw erg zacht met temperaturen ruim boven 10 graden:
En ook de voorbije week kende veel dagen met temperaturen boven 10 graden. De gemiddelde temperatuur over 7 dagen bleek op mijn weerstation zelfs 9,4°C!
Eigenlijk grossierde ook vrijwel de gehele slachtmaand in ongekende mildheid. Een paar koelere dagen zorgden ervoor dat het uiteindelijk niet de zachtste november in meer dan een eeuw tijd geworden is. Ook de nachten verliepen, op een enkele vorstnacht na, ongekend zacht. En daar profiteren de flora en fauna nu dus nog merkbaar van.
Vandaag ontving ik het bericht dat zanger Scott Weiland is overleden.
Ik ken hem (natuurlijk) van de grunge band Stone Temple Pilots die vooral in de jaren '90 actief was. Stone Temple Pilots werd in 1990 opgericht door Weiland. De groep had in 1993 met Plush een hit in Nederland. In 2003 stopten de leden met optreden, maar vijf jaar later pakten ze de draad weer op.
In de tussentijd zong Weiland bij Velvet Revolver, waar ook gitarist Slash van Guns 'n Roses in zat. In 2013 werd Weiland uit de Stone Temple Pilots gezet, naar verluidt vanwege zijn verslaving.
Weiland kampte al jaren met een alcohol- en drugsverslaving. Hij gebruikte onder meer crack, cocaïne en heroïne.
Darn, weer een jeugdheld weggevallen.
Hieronder een registratie van het MTV unplugged concert waarin zijn onmiskenbare stemgeluid goed te horen is:
Ten westen van de stad Utrecht is het landschap niet bepaald rijk aan bomen. De polders en weiden hebben zo hun eigen charme, maar een klein parkbos zal de diversiteit al snel ten goede komen. Zo dacht ook de vereniging Natuurmonumenten;
Parkbos de Haar wordt een gevarieerd bos met verschillende soorten bomen en struiken, centrale vijver met rododendroneiland, speelplekken en ligweides. Door het bos slingeren wandelpaden, struinpaden en een fietspad. Kortom, een heerlijk bos om in rond te dwalen en te ontspannen. De eerste bezoekers zijn vanaf het voorjaar 2016 welkom!
Het ontwerp voor het parkbos is geïnspireerd op het oorspronkelijke ontwerp voor het park bij het kasteel. De befaamde tuinarchitect Henri Copijn ontwierp daarvoor een romantisch park in Engelse landschapsstijl.
Het nieuwe parkbos sluit landschappelijk aan bij het bestaande kasteelpark, dat niet openbaar toegankelijk is. Twee lanen verbinden het oude met het nieuwe gedeelte.
De weilanden worden ingezaaid met een kleurrijk bloemenmengel. Een prachtig gezicht en goed voor bijen, vlinders en andere insecten. Voor de torenvalken hangen we nog speciale nestkasten op.
Behalve wandelen en fietsen kan er straks ook lekker gespeeld worden in het nieuwe bos. De stapstenen liggen al klaar om een mooie plek te krijgen in de vijver. Over het water komt ook een mooie nieuwe brug. En natuurlijk komen er voldoende bankjes en picknicktafels om even neer te ploffen.
Parkbos feitjes:
70 ha nieuwe natuur, waarvan 20 ha bos
70.000 bomen
4,7 km paden
30.000 m3 grond verplaatst
Hieronder een video-impressie van hoe het parkbos er wellicht ooit komt uit te zien:
Zo ver is het natuurlijk nog lang niet.
De meeste bomen zijn gekocht door donateurs en liefhebbers en vanaf afgelopen donderdag t/m vandaag was een ieder in de gelegenheid om zijn/haar eigen boom aan te planten. Zo ook ik, want ik heb ervoor gezorgd dat het toekomstige bos een fraaie beuk rijker is.
Helaas bleef het op deze recordzachte 7 november niet droog, maar door de regen was de kleigrond wel goed bewerkbaar.
En bij deze heeft mijn beuk een plekje gekregen:
En hier een videoverslag van DUIC van deze dag:
Het zal dus nog wel enkele decennia duren eer de bomen zo fraai volgroeid zijn als rondom De Haar:
Over parkbossen gesproken; ook mijn tuintje staat er nog redelijk bij!
