vrijdag 11 december 2015

Energieke Florence + the Machine

Gisteren ben ik met 2 collega's en 2 ex-collega's naar de Ziggo Dome geweest voor een concert van de Britse band Florence + the Machine. Tot twee maanden geleden kende ik ze alleen van een redelijk aantal radiohitjes die met name op 3FM enige airtime kregen, maar om toch iets meer van de muziek te weten te komen, heb ik afgelopen tijd toch maar twee albums bemachtigd. Daaronder het laatste album How Big, How Blue, How Beautiful waarop de huidige tour van de band gebaseerd is. Niet alle nummers daarvan wisten me te pakken, dus ben ik wel met enige reserves naar het concert gegaan.

We waren (mede door strengere veiligheidscontroles bij de entree van de Ziggo Dome) niet in staat om het voorprogramma van de Londense band Palma Violets in het geheel bij te wonen, maar konden nog net anderhalf nummer aanhoren. Ik had er meer van verwacht...

Florence en haar band begonnen vervolgens een kwartiertje eerder dan het oorspronkelijke schema en al snel was duidelijk dat mevrouw Welch (Florence) een energiek persoon is. Rennend van de ene kant van het podium naar de andere kant met ook regelmatig een uitstapje naar beneden voor lijfelijke interactie met de eerste rij fans in de zaal. En dan weer dansen met bewegingen waar Kate Bush een puntje aan kan zuigen...
Wij zaten hoog en droog op de 2de ring, maar wel op de eerste rij zitplaatsen met redelijk zicht op hetgeen zich beneden afspeelde.
De band had een degelijke setlist met een afwisseling van up tempo en rustigere nummers en goede interactie met de fans. Het geluid was verder ook prima in orde. Helaas is de meest recente single Queen of Peace (wat ik eigenlijk een heel sterk nummer vind) niet gespeeld, maar verder niets dan lof over hoe ze deze toch wel grote zaal bespeeld hebben.

Een selectie video-opnamen gemaakt door andere bezoekers:
De setlist:


Recensie van Het Parool

Geen opmerkingen: