Dat moesten we vrijdag bekopen want het heeft vrijwel de gehele dag geregend waarbij de temperatuur tot onder 5 graden daalde.
Gisteren bleef het kwik vervolgens lange tijd beneden de 3 graden met gemiezer en een koude wind. Geen weer om erop uit te trekken helaas!
Vandaag knapte het gelukkig op en dat was ook te zien op het WNI weerbericht op de koffie/drankautomaat:
En zodoende heb ik maar weer een treinreisje ondernomen. Aangezien dit waarschijnlijk mijn laatste toeristische uitstapje van deze reis is, plaats ik maar een groot aantal foto's voor de liefhebbers.
Dit is mijn eindbestemming geworden:
Vanaf het station ben ik een nabijgelegen berg opgelopen.
En eenmaal boven heb ik mij onder gedoopt in een zee van boeddhistische rituelen.
Boven op deze berg bevindt zich een gigantisch boeddhistisch beeld van wel 56 meter hoog. Deze is in 1962 afgebouwd in opdracht van Masae Usami en overkijkt de entree van de Baai van Tokio.
Het beeld dient volgens meneer Usami dit doel (zoals geschreven op papier dat ik bij de ingang kreeg):
During the past World War, I was the chief of an air-defense and fire-fighting unit in the district of Fukagawa in Tokyo. Becoming fatigued of the war and living on a poor ration, I was drilling at extinghishing fires with a bucket and at figthing the enemy with a bamboo lance. One night, we underwent an air-attack and the surroundings were immediately set afire. In front of my eyes, some thousands of people died. Then came the calamity of Hiroshima and Nagasaki raided by atomic bombs. As a result of this war several millions of people died in the battlefield. I keenly felt that the Lord of all who boasts of the culture could not be able to solve this by means of the virtue and wisdom. I then appealed to the right virtue of the divine power and I wanted to eliminate war forever.
Where I undertook the construction of the statue of the goddess of Mercy. Goddess of the Universal Truth and Peace, offering prayers for the souls of the warm victims of whole world and transmit them to the posterity and obtaining the soul power of this Goddess of Mercy and of those victims. I pray for the peace of the world, happily foreign newspapers treated of this action and with the sympathy of all of you, I wish to pray for the peace without forgetting the disaster.
Come here to this sacred area and beautiful spot to profess with devotion to the Goddess of Mercy and to pray so that we may live in a happy world.
Amen ja..
Het grappige is dat dit beeld eigenlijk ook een soort uitkijktoren is, je kan namelijk het beeld in en met trappen naar boven. Er zijn 20 etages, meer dan 300 treden en op vrijwel elke etage kan je naar buiten kijken. Ik kwam dan ook vooral voor het uitzicht. Helaas hing er nog veel vocht in de atmosfeer, want normaal gesproken zou je Tokio en Fuji-yama san moeten kunnen zien. Dat lukte vandaag niet echt.
Verder waren op vrijwel elke etage boeddhistische beelden te zien. Voor de liefhebbers plaats ik een hele rits foto's van de grote verscheidenheid in beelden:
Eenmaal weer afgedaald vond op de begane grond een soort dienst plaats. Volgens mij werden er mantra's opgedragen.
Aan het einde van de dienst, na 3 maal de gong geslagen te hebben, werden door de priester dozen met snoepjes boven de wierook gehouden. Ik had geen flauw idee wat daar de bedoeling van was, maar eenmaal buiten werd het langzaam duidelijk. Er schoolde een groep mensen samen, waaronder veel kinderen, en na verloop van tijd kwam men naar buiten en werd als in onze goede oude sinterklaastraditie snoep in de rondte gestrooid!
Weer een ervaring en ook enkele snoepjes rijker....
Daarna heb ik nog lekker door het bos en over het platteland gelopen.
De rijstvelden liggen er nog wat doods bij, maar een ander gewas (wintertarwe?) doet het aardig:
Daarna werd het tijd om het spoor weer op te zoeken.
En om maar even traditioneel af te sluiten ook nog enkele vogelfoto's:
Japan, het blijft een fascinerend land!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten