Een warm bezoek aan Kopenhagen

Het afgelopen weekeinde heb ik met twee collega's doorgebracht in Kopenhagen. Het was vooral een bezoek aan een voormalig collega van ons kantoor die nu in Denemarken werkt, maar we hebben ook gezamenlijk vele toeristische activiteiten ondernomen, want daar was het weer ook wel naar gelukkig.
Ons hotel bevond zich in Ballerup, een wijk/dorp een km of 15 van het stadshart van Kopenhagen. We blijven zuinige Hollanders natuurlijk. Om deze afstand te overbruggen hadden we in de stad voor twee dagen fietsen gehuurd. Niet de beste kwaliteit, maar ze kwamen vooruit.
Na het ophalen van de fietsen zijn we naar het WNI kantoor gefietst, aan de Noordhaven.

Vervolgens zijn we naar de toeristische trekpleister van de stad gefietst; het standbeeld(je) van de Kleine Zeemeermin:

Weer iets van mijn bucket list ;)
Om in het donker niet nodeloos te verdwalen en het inchecken zo soepel mogelijk te laten verlopen, zijn we aan het begin van de avond met z'n drieën naar het hotel gefietst en daarna weer terug de stad in. Aldaar hebben we een lekkere maaltijd genuttigd, bijgekletst en zijn we daarna het nachtleven ingegaan. Rond 01:30 fietsten we weer naar het hotel en hadden zodoende reeds 50 km gefietst deze dag.

De dag daarna konden we na een goed ontbijt weer naar de stad fietsen. Het was vrijwel onbewolkt en met een matig oostelijk briesje werd het al snel tegen de 20 graden.
Een ideale dag om de stad te verkennen en dat gebeurde dan ook!

Bij het Christiansborg slot konden we gratis de toren beklimmen en hadden vanaf daar een fraai zicht over de stad:

Ook de Sontbrug en Malmö aan de andere kant van de Sont waren goed zichtbaar:

Daarna hebben we een bezoek gebracht aan de kleurrijke huizen aan de Nyhavn:

En verder naar Amalienborg, Frederiks Kirke, langs het Radhus,

Om uiteindelijk in het beroemde park Tivoli uit te komen. We zijn natuurlijk in beide achtbanen geweest (was de moeite!) en in de avond hebben we met honderden Denen in de buitenlucht op het grote scherm naar de Champions League finale gekeken.

Rond middernacht verlieten we het park en werd er nog even een fraai vuurwerk ontstoken.

Op de laatste dag hebben we minder ver gelopen, maar nog wel een bezoek gebracht aan de Strandgade, Vrijstad Christiania en de Street Food Market. Opnieuw was het heerlijk weer, maar zodra we in het vliegtuig zaten, was dat voorbij en was het zicht vanuit het vliegtuigraam ook beperkt. Hier nog een laatste blik op de Sontbrug:

Kopenhagen blijkt een zeer fraaie en levendige stad en natuurlijk hebben we het enorm getroffen met de atmosferische omstandigheden en onze privé gids!

De jonge spreeuwen zijn uitgevlogen

In Nederland loopt de populatie spreeuwen sinds de jaren-1990 snel terug. SOVON vogelonderzoek telde vóór 1990 nog 1,3 miljoen exemplaren. In 2008 was dat aantal gedaald tot 600.000. De terugloop wordt geweten aan het verdwijnen van weilanden en de verdroging van het grasland door het bodembeheer.
Maar hier hebben ze een prima broedjaar lijkt het; ik telde vanmiddag maar liefst 12 jonge spreeuwen. En die vermaken zich vooralsnog prima in mijn tuin. Dat daar een houder met vogelpindakaas hangt, helpt natuurlijk wel mee!
Jonge spreeuwen zijn grijsbruin met een lichte keel. Aan het eind van de zomer ruilen ze dit verenpak om voor dat van de volwassenen, zij het dat hun spikkels duidelijker zijn dan die van de oudere volwassenen die meer gemêleerd zijn.
En dat is hieronder, ondanks het regenachtige weer, wel goed te zien:

Het zijn wel behoorlijke herrieschoppers!



Natuurlijk is de spreeuw ook bekend vanwege het nadoen van andere geluiden en ook vanwege haar kleurrijke verenkleed. Hieronder een paar filmpjes die ik in de afgelopen jaren van de spreeuwen rondom mijn huis heb gemaakt:
- Onze Spreeuw
- Common Starling mimicry 2
- Common Starling mimicry

Terugblik op de Classico Giro Utrecht 2016

Op deze historische dag voor het Nederlandse wielrennen (Kruiswijk wint de roze trui in een heroïsche Dolomieten-etappe) kijk ik nog even terug op mijn eigen Giro-ritje tijdens het vorig weekeinde.
Afgelopen zondag heb ik voor het eerst deelgenomen aan een pelotonstocht. Een groep van honderden amateur-wielrenners heeft op een afgesloten parcours onder politiebegeleiding en met vele zogenaamde wegkapiteins een tocht van ruim 100 km gemaakt door de provincie Utrecht. Deze wegkapiteins zorgden ervoor dat alles soepel verliep en dat de snelheid ongeveer op 28 km/uur bleef.
De meeste deelnemers kregen ook een nieuw Classico Giro tricot en het was de bedoeling dat die tijdens de rit gedragen zou worden. Na een zomerse week was het juist dit weekeinde minder zomers en daarom heb ik er maar een thermoshirt onder gedragen.

Het weer zou die dag namelijk wel eens een uitdaging kunnen worden. Want een stevige noordwestenwind, temperaturen van net boven 10 graden en buien maakten het in potentie weinig aangenaam.
Mede daarom is het aantal deelnemers waarschijnlijk beperkt gebleven, maar ik vond het bij de start toch druk genoeg.

Rond 10 uur in de ochtend klonk het startschot en verliet het peloton de Uithof bij Utrecht en zetten we koers op deze ronde:

Hier enkele foto's van onderweg, ook van mijzelf:

Achteraf gezien viel het met de buien mee. We hebben slechts twee te verduren gekregen, waarvan de zwaarste natuurlijk net op de Lekdijk.
En wat vond ik er verder van?
Het was leuk om mee te maken. Zeker het fietsen over de openbare weg waarbij verkeerslichten genegeerd konden worden, was toch wel speciaal. De snelheid viel me tegen; er werd dikwijls op de rem gedrukt en ook kwam het peloton niet zelden tot een volle stop. Zelfs heuvel op fietsen was het soms remmen geblazen. Ik denk dat ik er toch wel de voorkeur voor heb om eigen tempo te fietsen. Maar in zo'n peloton heb je dan wel weer minder last van tegenwind op de dijk!