Commentaar en waarnemingen van recente weer situaties in Nederland en reizen in het buitenland.
Verder natuurlijk vooral andere zaken die mij persoonlijk bezig houden.
The tropical plants in our garden showed a good growth this season. The weather has been ideal for most plants: warm temperatures and abundant sunshine. For some the drought could be a problem, but regular watering helped out. Here is the list of (semi) tropical plants I collect in the garden: Palm trees: - Trachycarpus fortunei - Trachycarpus wagnerianus X fortunei - Phoenix canariensis - Washingtonia robusta - Chamaerops humilis
Here are the results of the summer of 2009: The plants near the front door are (semi) tropical as well. The Passiflora shows good growth again after being vandalized (cut at the ground by an unknown person) about 10 weeks ago: No tropical plant, but it does show nice warm colors:
Afgelopen zomer heb ik een rode schijnbanaan gekocht, de zogenaamde Ensete Ventricosum Maurelli. De Ensete Ventricosum "Maurelli" is een imposante snel groeiende bananen soort die afkomstig is uit de koele en droge hoogvlakten van Ethiopië. Deze 'banaan' kan tot 6 m hoog worden, waarbij de stamdiameter een enorme diameter bereikt. De plant kan in ons klimaat buiten overwinteren, maar voor de meeste slaagkansen op overleving kan je best de wortelkluit vorstvrij bewaren. Vanaf midden mei tot eind november kent de plant in ons klimaat een enorme groeispurt met prachtige bladeren tot een lengte van ca. 2 meter. Best is de plant goed te bemesten met gewone tuincompost. De plant voelt zich best thuis in de halfschaduw (ochtend en/of avondzon) en vormt dan ook buitenwoon prachtige wijnrode bladeren. Een verschil tussen Ensete ventricosum en Ensete ventricosum 'Maurelii' is er eigenlijk niet, het is dezelfde soort alleen 'Maurelii' heeft een rode kleur. Hieronder een fotoverslagje van de twee maanden dat de plant in onze tuin heeft gestaan: Ik heb er voor gekozen om de plant binnen te overwinteren. Daarvoor heb ik de kluit afgelopen week uitgegraven en de wortels iets ingekort, zodat de plant in mijn grootste lege pot past. Ook heb ik vanwege het inkorten van de wortels een aantal bladeren verwijderd. De groei zal nog wel even doorgaan, maar bij de eerste naderende vorst krijgt de plant een plekje op onze "hobbykamer" op het zuiden. De kans is dus groot dat de plant volgend jaar nog veel groter gaat worden :)
Hierbij een kort overzicht van het afgelopen seizoen met de klapstuk op het einde. Gisteren trof ik dus eindelijk de Macroglossum stellatarum aan in de tuin. Wat een prachtig beest met het geluid van een behoorlijke ventilator!
Eindelijk, er werd iets georganiseerd in onze wijk. De gemeente Utrecht opende dit culturele seizoen voor het eerst met niet één, maar twéé dagen vol kunst en cultuur. Afgelopen zaterdag, 12 september, vormden 25 kunstwerken in Leidsche Rijn decor en inspiratiebron voor tientallen acts en optredens. Wij gingen vooral voor de muziek en de meer toegangelijke kunst als een optreden van de Nightwriters, Eric Koller en de film Vox Populi van Eddy Terstall.
Rond 13 uur werd er op het hoofdpodium afgetrapt door de fantastische band Voicst. Het bleek hun laatste live performance in Nederland voor lange tijd te zijn!
Rond 14 uur snel door naar het podium bij de Lelievijver voor een performance van de Nightwriters. Ooit opgericht door schrijver Kluun om lezers en schrijvers dichter bij elkaar te krijgen en om te laten zien dat schrijvers niet altijd wereldvreemde, stoffige types zijn. Het was een mix van theater, quiz, comedy en talkshow met drie populaire schrijvers: Joost Zwagerman, Susan Smit en Christophe Vekeman.
Daarna nog even gewandeld door het net aangelegde park, waar meerdere kunstwerken zichtbaar waren. Buurtgenoten mochten voorwerpen inleveren met voor hen een bepaalde betekenis en deze werden verbronst tentoongesteld in ondergrondse pilaren. Best geinig.
Terug naar het hoofdpodium voor muziek! Als eerste Anne Soldaat, de zanger van de overleden band Daryll Ann. Goede gitarist zeg! De sfeer was erg laid back, de vergelijking met Woodstock werd meermaals gemaakt, alleen was het weer deze dag veel beter (zelfs verkleurd!) en was de opkomst kleiner. Daarna volgde een soort van muzikaal experiment. Speciaal voor de eerste editie van het Utrecht Uitfeest Leidsche Rijn werd door componist Spinvis een unieke sound scape ontwikkeld, ook gebaseerd op het boek van Houellebecq. Vanuit de gedachte van een muzikaal DNA ontwikkelde hij een bijzondere compositie, waarbij elke DNA-component verder werd uitgewerkt door een van de vandaag optredende acts: Voicst, Anne Soldaat, De Staat, LPG en Eric Vloeimans.
Snel even naar huis voor een hap pasta, bereid door Myra. Smaakte prima, maar veel tijd hadden we niet want om 19 uur gaf Eric Koller een performance bij de Lelievijver. Enorm gelachen!
Vervolgens weer door naar het hoofdpodium waar spetterend werd afgesloten door de, volgens sommige bronnen, beste band van Nederland van het afgelopen jaar. Wow, wat een energie hebben die mannen en toch blijft het geluid heel vol en puur. Raggende gitaren met een funky beat!
Onze avond sloten we af bij de Lelievijfer waar om 21.30 uur de film Vox Populi van Eddy Terstall werd vertoond. Deze werd ingeluid door een interview met Eddy en actrice Femke Lakerveld. Prima film! "‘Vox Populi’ is een zwarte komedie over een ervaren politicus met een midlifecrisis, een satire die op hilarische wijze de kloof tussen volk en politiek bloot legt."
Hopelijk zullen er nog vele van dergelijke evenementen in het LeidscheRijnpark volgen!
Gisteravond naar een concert van Roosbeef in Tivoli geweest, samen met Myra, Mark en Jodi. Het voorprogramma werd verzorgd door de Vlaamse groep Het Zesde Metaal. Dit bleek al verrassend goed, sympathieke zanger (die ons natuurlijk het West Vlaams probeerde aan te leren). Rond 21.30 begonnen Roos en haar mannen. Ze voerde haar act van verlegen, a-typisch roodharig meisje perfect op. De bandleden zijn zeker goede muzikanten en de geluidskwaliteit was perfect. De teksten van Roos deden menigmaal een glimlach opkomen. Leuke show!
Gisteren een optreden van de wereldband Coldplay in het Goffertpark in Nijmegen bijgewoond. We waren al gewaarschuwd dat het verkeer wel eens een puinhoop kon worden, aangezien de dag ervoor bij het eerste optreden van ze alle wegen richting Nijmegen volgelopen waren. We zouden dus beter met de trein kunnen gaan, maar vanwege mogelijke problemen om op een laat tijdstip nog met het OV thuis te komen, toch maar met de auto gegaan. Samen met Ewoud, Rob en Myra richting Nijmegen en vooral bij knooppunt Valburg kwamen we inderdaad vast te staan. Het duurde al met al 9 kwartier eer we bij de Goffert waren. Gelukkig heeft Rob een nicht aan de rand van het park wonen en daar konden we mooi de auto parkeren en ook nog even een sanitaire stop maken. Daarna door naar het festivalterrein, mooi opgezet met veel catering. Daar voegde Mark zich ook bij ons.
Na de consumptie van de bekende vette hap (met Miss Montreal op de achtergrond) beklom de Britse band de White Lies het podium. Ik kende een paar nummers van ze en deze speelden ze ook. Klonk goed! Onbekende nummers maakten duidelijk minder indruk.
Vervolgens bleef het bijna 3 kwartier stil en toen, eindelijk, kwam Coldplay tevoorschijn. De atmosferische condities waren op zich goed: droog en helder. De temperatuur hield niet echt over, maar iets vervelender was de matige noordelijke wind. Niet alleen voor de gevoelstemperatuur, ook voor de geluidskwaliteit. We stonden net voor het midden van het terrein en zelfs hier bleek het geluid af en toe te verwaaien. Verder was het heerlijke muziek, maar op één of andere manier miste er soms een “vol geluid” en ook het publiek ervaarde ik als veel minder uitbundig dan bijvoorbeeld bij een optreden van U2. Toch was het al met al een prima optreden en blijf ik zeer gecharmeerd van de muziek van de heren.
Videos:
Na afloop kreeg iedere bezoeker nog een aardig cadeautje: een live album van Coldplay "Left Right left Right Left". De geluidskwaliteit en het publiek is daarop beter in orde.
De terugreis verliep zeer soepel. Blijkbaar waren we de drukte net voor, omdat we de auto zo dicht bij het park hadden staan. We werden onderweg nog ingehaald door een 'stretched limo'. De bandleden?
Al met al een zeer fijne avond. Ewoud, nog bedankt voor het rijden! ;)
