Voor mij was het alweer bijna 15 jaar geleden dat ik haar voor het laatst live gezien had, maar haar muziek heeft me altijd wel kunnen bekoren.
De eerste nummers werden met het orkest en zonder de band gespeeld. Het duurde dan ook even voor iedereen er goed in zat, want het waren niet haar bekendste nummers. Maar al snel was duidelijk dat haar stembereik wel optimaal was. Tijdens rustige nummers was er helaas enorm veel geroezemoes uit de zaal te horen, eigenlijk wel schandalig, want zo goedkoop waren de kaarten nou ook weer niet.
Na verloop van tijd kwam haar band erbij en kreeg ook het "achtergrondkoortje" veel ruimte om te zingen. Soms was echt rocken, dan weer meer soul en soms oprecht ingetogen. Hier enkele foto's die Myra met haar smartphone heeft gemaakt.
Uit de recensie van Parool: "Een optreden van Anouk is niet compleet zonder 'Nobody's wife', het nummer waarmee ze in 1997 doorbrak. In de Ziggo, waar het de afsluiter is, heeft het een zo uitgebreid orkestintro dat het publiek de song pas laat herkent. Maar dan gaat ook meteen iedereen, ook Anouk zelf, helemaal los. 'Bedankt dat jullie er waren,' zegt ze. 'Kan ik mijn kinderen weer te eten geven.' Aan toegiften doet ze niet. Pleur op."
Het blijft een geweldige zangeres, ik denk zelfs één van de beste solo-artiesten van ons land en live is ze helemaal om te genieten.
Recensie Parool
Geen opmerkingen:
Een reactie posten