Na het ontbijt en het uitchecken zijn we naar het Nationaal Park De Groote Peel gereden. Daar hebben we de langst mogelijke uitgezette wandeling gedaan, een tochtje van 6 km.
Nationaal Park De Groote Peel is een hoogveengebied waar vroeger turf is gestoken. Tegenwoordig is het een vogelrijk natuurgebied dat bij uitstek geschikt is om wandelend te beleven.
Het gebied is ruim 1400 hectare groot en wordt niet doorsneden door autowegen, hoogspanningsleidingen of andere ontsierende infrastructurele werken. Dat is best zeldzaam in Nederland! Nationaal Park De Groote Peel ligt op de grens van Limburg en Noord-Brabant, in de driehoek Meijel - Asten - Nederweert.
Eerder deze vakantie zagen we al eens een opvallend insect vliegen, vandaag kwamen deze in grote getale voor. Het blijkt te gaan om een tamelijk zeldzame vlinder, die nog wel vaak wordt gezien in het noorden van Limburg en het oosten van Noord-Brabant. Deze phegeavlinder (Amata phegea), ook wel melkdrupje genoemd, is een dagactieve nachtvlinder (contradixi interminus of slaapt het nooit?).
Het andere vliegende gespuis, waaronder dazen en blinde vliegen, brachten minder plezier. Dus maar weer snel door!
Daarna zijn we dwars door De Peel (door Deurne, Milheeze, langs vliegbasis Volkel) naar Ravenstein gegaan. In dit kleine vestingstadje waar de geschiedenis soms voor het oprapen ligt, hebben we geluncht een stadswandeling van een uur gedaan.
We hebben deze dagen veel geluk gehad met de atmosferische omstandigheden, want noemenswaardige neerslag hebben we niet gehad en de temperatuur lag vaak op een aangenaam niveau. Hopelijk blijft dat nog even zo, al kan de tuin wel een slok water gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten