Gisteravond zijn Myra en ik bij de eerste van de twee concerten die de band Go Back To The Zoo deze week in Tivoli geeft geweest. Het concert van komende avond is extra ingelast, aangezien het eerste zo snel uitverkocht was.
De clubtour staat vooral in het teken van het vorige week verschenen tweede album van de Nijmeegse/Amsterdamse band, Shake A Wave. Een album dat ik sinds gisteren ook in mijn bezit heb en dat volwassener en donkerder klinkt dan het overweldigende debuut Benny Blisto. Maar vergis je niet, ook dit album bevat meerdere goede radiosongs.
Recensent Pierre Oitmann schreef het volgende over Shake A Wave en die mening kan ik onderschrijven:
"Met Shake A Wave kiest Go Back To The Zoo nadrukkelijker voor een meer gelaagd rockgeluid, dat geen mijlenver verwijderd ligt van Kings Of Leon of The Vaccines. De gitaarpartijen klinken agressiever dan voorheen, vooral op het nummer Flashlight.
Toch verliest Go Back To The Zoo het popliedje niet uit het oog op dit meer overdachte tweede album. Bij het Stones-achtige Can’t Stop My Feet en het aan U2 refererende Somebody Else tik je al snel het ritme mee met je voet, I Get Up is wederom een aangename radioplaat en What If is een geheide concertknaller.
En dat zijn niet eens de beste liedjes op Shake A Wave, want die levert Go Back To The Zoo af met het miniatuurepos Summer Ends en het opbeurende Hold Forever, dat erg doet denken aan “Heroes” van David Bowie. Ook los van het geflirt met de pophistorie is het evident dat Go Back To The Zoo een enorme groei heeft doorgemaakt."
Hier de eerste single van het album, What If, inderdaad weer een goede publieksopzweper:
Na de tweede single Somebody Else, gaat dit waarschijnlijk de derde worden: Can't Stop My Feet:
Het concert pakte in elk geval goed uit. Vanzelfsprekend werd geopend met nummers van de nieuwe plaat, maar tussendoor volgde een heel bouquet aan megahits als Electric, Beam Me Up, Hey DJ en als pakkende afsluiter I'm the Night (See You Later). Vooral dit nummer en Electric werden uitgerekt tot nummers van tegen de 10 minuten en de interactie met het publiek was perfect. Nu zijn de refreinen van de meeste hits niet erg lastig mee te schreeuwen (oh ooh, ooh ooh, oooohhh), maar dat maakte de sfeer er niet minder om. Er werd flink gesprongen en er was zelfs nog een stagedive met crowdsurfing.
Een heerlijk avondje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten