De naamgeving van deze plant is tamelijk bijzonder, gezien de religieuze lading; Volgens de overlevering gebruikten Spaanse missionarissen passiebloemen ter illustratie om het kruisigingverhaal van Jezus Christus over te brengen. Toen zij passiebloemen in Amerika ontdekten, zagen zij in de vijf kelk- en de vijf kroonbladeren een verwijzing naar tien van de twaalf apostelen: Petrus en Judas zijn uitgezonderd. De drie stampers leken op de spijkers waarmee Jezus Christus aan het kruis werd genageld. De corona leek op de doornenkroon van Christus. De kronkelige ranken leken op een zweep. De drie schutbladeren stelden de drie Maria's bij het kruis voor. Het blauw van de bloem verwees naar de hemel of naar het blauwe kleed van Maria.
Tja, ik zie er natuurlijk hele andere dingen in, maar fraai zijn de bloemen zeker:
Mijn blauwe passiebloem is dit jaar behoorlijk uit de kluiten gewassen en zit vol met knoppen en bloemen. En gisteren vielen mij ineens de vruchten op.
De vruchten van deze variëteit zijn zeker eetbaar, maar niet iedereen vindt ze even lekker. De vruchten zijn eerst groen worden rijp als ze oranje-rood en zacht zijn. Hier de vruchten uit mijn tuin:
Ook de overige fruitplanten in de tuin hebben dit jaar veel vruchten gegeven. De witte druif hangt vol trossen:
De tweede aardbei-oogst van het jaar is nog uitbundiger dan de eerste in juni:
En de pruimen smaken voortreffelijk:
En dit allemaal in de "zomer van 2011". Het zonnige en warme voorjaar zal zeker een grote rol gespeeld hebben in de vorming van de vruchten. Nu maar hopen dat de druiven nog voldoende zon krijgen om af te rijpen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten