Opnieuw spectaculaire supercells gezien

Na enig winkelen in Odessa (onder andere opnieuw 3GB wireless data) zijn we naar een zandduinen-staatspark gegaan ten westen van Odessa. Het had veel weg van een Hoillands duinlandschap met minder begroeing.
Gelukkig hoefden we geen uren door het mulle zand te lopen, want met een uur begonnen de eerste buitjes te ontstaan op de dryline. Een van deze groeide vrij snel door en werd daarmee de eerste target van de dag. Nabij Crane hebben we de bui een tijd bekeken en deze had alle uiterlijke kenmerken van een supercell. Omdat de neerslagzone beperkt was en veel lage wolken werden weggezogen, zagen we de stijgtoren van deze waarschijnlijke LP optimaal. Helaas zette de cel niet echt door, maar ten zuiden, nabij Fort Stockton, was een andere zware supercell actief. Deze kreeg een tornadowaarschuwing omdat er tornado's gezien waren. Change of target!
Het duurde even voor we aan de goede kant van de bui zaten, want het wegennetwerk in diep ZW Texas is beperkt (niet echt chaseterrrein daar, maar nu we er toch zijn laat je zo'n kans ook niet schieten natuurlijk. Een ander chasenadeel, naast wegen en bergen is dat er geen of amper wireless dekking is en dat het chasen vrijwel alleen visueel gedaan kan worden. Old school!).
Uiteindelijk kwamen we aan de goede zijde en openbaarde zich een fraaie stijgstroom met woeste wall cloud. Tijdens de eerste fotostop ontstond een flink formaat hoos, helaas met weinig contrast. De lengte van de slurf was echter van dien aard dat aangenomen mag worden dat er rotatie aan het aardoppervlak was en daarmee staat onze tornado count op 1!
Daarna hebben we ons nog meerdere uren met deze right mover vermaakt, ook al viel dat door gebrek aan wegen niet mee. Op een gegeven moment stonden we dicht bij de wall cloud met inflow winden van ZO 7 Beaufort. De wall cloud kwam dichterbij en ineens viel de wind weg met enorme rotatie in de wolken. Stonden we ineens midden in de meso!
Het systeem heeft nog meerdere malen geprobeerd een tornado te produceren, maar dat lukte allemaal net niet helaas.
Eenmaal donker hebben we geprobeerd ergens bliksems te fograferen maar de buien gingen als een nachtkaars uit helaas.
Na 450 mijlen rijden keerden we tegen middernacht terug in Odessa.
Vandaag viert Roel een extra levensjaar en opnieuw zijn er goede kansen hier in ZW Texas. Hopelijk krijgt hij nog een mooi cadeau van moeder natuur.

Ik zal deze post straks proberen te updaten met foto's van de compact camera.

Enkele foto's van de DSLR.