In de ochtend zijn we vanuit Vernon naar een nabijgelegen State Park gereden.
Veel hagedissen en al snel zagen we ook een slang. Het was ook hier aardig vochtig in de Canyon en de muggen genoten van een feestmaal. Na een tijdje werd dit wel erg vervelend en zijn we terug naar de auto gegaan.
Ondertussen was er boven Oklahoma een bui ontstaan, maar deze bleek elevated.
In de buurt ontstonden echter mooie torentjes en deze hebben we een tijdje aanschouwd. Er ontstonden enkele buitjes met onweer, maar echt actief waren ze niet. Wel verder naar het zuiden bij Breckenridge, dus hup naar het zuiden!
Halverwege bleek de cel bij Vernon actiever te worden en van de chase de dag ervoor wisten we nog dat het terrein bij Breckenridge nogal rijk aan bomen is. Niet ideaal voor een chase. Mede daarom hebben we toch gegokt op de noordelijke bui. Achteraf niet de beste keuze, want de cel bij Breckenridge bleek langlevend en heeft meerdere tornado's geproduceerd.
De bui bij Vernon verloor ook nog eens aan activiteit, maar nabij ontstond wel een fraaie LP supercell die we in Zuid Oklahoma onderschept hebben. Deze werd echter vermoord door de outflow van een snel trekkende left mover split van de Breckenridge cel.
Bumper!
Verder naar het noorden dus door Indianen gebied en vaak over slechte wegen. Nabij de I40 kwamen we weer bij nieuwe buien en deze groeiden 's avonds nog uit tot fotogenieke supercells. In het donker was er veel geflits, maar 95% intracloud bliksems helaas.
Nu zitten we in Noord Oklahoma, in Enid. Het is lekker zonnig en we kunnen ons weer opmaken voor een zwoele 30 graden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten