Eenmaal terug in ons geliefde Utrecht stond een bezoek aan het rondreizende culturele circus De Parade op het programma. Gelukkig hadden we de kaartjes voor de voorstellingen die we wilden bezoeken al van tevoren online gekocht; dat bleek een lange wachttijd voor de kassa te schelen. Het was er behoorlijk druk namelijk!
We hebben erg genoten van hetgeen Remko Vrijdag en Martine Sandifort over ons heen storten. In hoog tempo ging het van de ene situatieschets naar de volgende en niet zelden zetten beide het op een zingen.
De Volkskrant schreef er het volgende over:
"Remko Vrijdag en Martine Sandifort kennen elkaar al van de Kleinkunstacademie in Amsterdam, maar dat zij als cabaretduo op het podium staan, is een primeur. Allebei hadden ze sinds hun afstuderen namelijk wel wat anders te doen: Vrijdag vierde triomfen met cabarettrio De Vliegende Panters, en Sandifort vormde een gouden duo met Alex Klaasen in de voorstelling Volgend jaar lach je d'r om. Maar vanaf nu is het dus Vrijdag & Sandifort. Hun voorstelling Hulphond wordt in korte versie op De Parade gespeeld, en gaat dit najaar als avondvullende voorstelling op tournee. Na het aanschouwen van het Parade-halfuurtje kan alvast worden vastgesteld dat Hulphond een van de grote beloftes is van het komende cabaretseizoen. In een mum van tijd winden Vrijdag en Sandifort het publiek om hun vinger, met een soepel aan elkaar gemonteerde reeks maffe, hulpbehoevende types, zoals die sikkeneurige Amsterdamse die haar man beveelt dat ze 'een hulphond' wil, of die hitsige moeder die haar oppas, een jonge knul die eigenlijk naar een eindexamenfeestje moet, probeert te verleiden door haar kont resoluut in zijn gezicht te duwen. Naast hoogst komisch is het ook nog eens zeer muzikaal: Martine Sandifort zet in het R&B-achtige slotnummer, voor alle 'single sisters in the house' en met een weinig hoopvolle boodschap over het vrijgezellenbestaan, een enorme strot op die grote indruk maakt. Helemaal duizelig sta je na afloop weer buiten, een ritje in de zweefmolen hoeft niet meer."
De trailer probeert de voorstelling te vangen, maar dat lukt toch niet helemaal. Vooral zelf gaan kijken dus!
Na een kleine tapasmaaltijd konden we alweer door naar de volgende voorstelling; Sammi & The Highwaymen.
"De lucht trilt van de hitte in het warme zuiden van de VS. Op de porch zit de zangeres. Ze zingt een lied van zinderend verlangen. Zangeres Sammi Smith scoorde haar grootste hit in 1970. Het zijn de hoogtijdagen van de outlaw countrymuzikanten: Johnny Cash, Willie Nelson, Kris Kristofferson en Waylon Jennings. Zij noemen zich later the Highwaymen. Terwijl Nashville in de ban is van de gelikte en gladgeschuurde country zingen Sammi en de mannen rauwe, eenzame liedjes. Met verhalen door: Leo Blokhuis en muziek door: Ricky Koole, Wouter Planteijdt, Alan McLachlan/BJ Baartmans en JJ Goossens."
Ook dit was heerlijk om bijgewoond te hebben. Niet vanwege de humor, maar vanwege de muziek en muziekgeschiedenis. Leo Blokhuis is een geboren verteller en Ricky heeft een stem en verschijning om als een blok voor in katzwijm te vallen.
Leuke bezigheden voor een zomers weertype hè? Om het af te sluiten (nee, niet het zomerweer, maar deze posting) plaats ik nog een tweetal tuinfotootjes:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten