Qua convectie hadden we twee opties; wachten tot de dryline actief zou worden halverwege de middag of verder naar het ONO rijden in de hoop dat een reeds actief buienlijntje nieuwe convectie zou opleveren. We kozen voor optie 2 en reden richting Post. Tijdens het rijden zagen we meerdere torens groeien en binnen een uur ontstonden de eerste buitjes. Deze trokken wel met 50 mph dus dat werd lastig jagen.
Onze hoop werd gevestigd op de vorming van een supercell die in treksnelheid zou gaan vertragen. Ondertussen had het SPC een tornado watch uitgegen voor het gebied, dus dat klonk bemoedigend.
We volgden dee buien tot Childress, maar deze bleven outflow dominant en weinig interessant.
Nabij Amarillo ontstonden iets beter ogende buien, maar wel in koudere lucht. Toch besloten we de gok te wagen en reden, via enkele omwegen, naar de Palo Duro Canyon alwaar we een fraaie buiencel vonden. Helaas zorgde ook hier weer de koude inflow wind voor het niet doorzetten tot een supercell.
Daarna zijn we naar het zuiden gereden in de hoop op nieuwe convectie op de convergentie, maar dat lukte niet. Dus hebben we een restaurant in Plainview opgezocht en zijn in de avond weer helemaal naar het oosten gereden.
Nu zitten we in een motel in Vernon, alwaar we in elk geval 2 dagen verblijven.
Een hoop kilometers opnieuw met schamel succes. Achteraf zijn in Oklahoma meerdere tornado's geweest, buiten de initiele kansgebieden. Het leven van een buienjager valt niet te benijden!
Een groot deel van Oklahoma en Texas staat ondertussen trouwens onder water. Relatief grote steden, zoals Wichita Falls (niet ver van waar wij nu zijn) zijn deels geevacueerd. Record hoeveelheden neerslag deze maand en er komt nog meer bij. Het is hier groot nieuws in de media. Dat u het maar weet.
1 opmerking:
Hoi Bernard,
De wateroverlast en tornado's in Texas worden nu ook in Nederland in het nieuws genoemd. Groetjes Dorothé
Een reactie posten