Iedere keer als we met het openbaar vervoer de stad in gaan, wisselden we op station Palau Reial tussen metro en tram. In het begin waren we meer bezig met het zoeken naar de juiste metro, dan dat we bezig waren met de naam van het station. Maar Palau Reial betekent natuurlijk koninklijk paleis. Vanaf het station was echter niet direct een paleis zichtbaar, dus leek het een min of meer toevallig gekozen naam. Echter, aan de andere kant van een drukke straat lag verscholen in het groen het Palau Reial de Pedralbes. In het verleden was dit inderdaad de residentie van de koninklijke familie als die Barcelona bezocht, tegenwoordig bevindt zich een aantal musea in het gebouw. Eén daarvan is het Museu de la Ceramica en aangezien Myra zich bovengemiddeld interesseert in keramiek, moesten we natuurlijk een bezoek brengen. Naast eeuwenoude werken, waren er ook stukken van kunstenaars als Picasso, Gaudí en Míro tentoongesteld.
In dezelfde wijk bevindt zich Camp Nou, de voetbaltempel van FC Barcelona. Daar zijn we dan ook even gaan kijken, maar daarover later meer.
Zoals in een vorig verslag te lezen was, hebben we op zondag 11 september de binnenstad bezocht. Mede door de feestdag toen waren er veel zaken dicht en/of slecht toegankelijk en dus zijn we vandaag nog een keer die wijk in gegaan.
Opnieuw een bezoek aan El Born en het Parc de la Ciutadella. Na een uitgebreide lunch zijn we ook nog naar het chocolademuseum gegaan, waar je als entreebewijs een reep pure chocolade kreeg.
Tijdens het bezoek aan Camp Nou in de ochtend hebben we vanwege de hoge entreeprijs besloten om maar niet deel te nemen aan de Camp Nou Experience. Tijdens die experience loop je o.a. door het museum en mag je het stadion in.
Echter, tijdens onze rondwandeling om het stadion, kwamen we erachter dat die avond Barça tegen AC Milaan zou spelen voor de Champions League! Hé, dat klinkt toch wel erg uitnodigend. Ook zagen we nog meerdere kassa's open en dus gingen we informeren naar de prijs. De goedkoopste beschikbare plaatsen waar je nog met 2 personen naast elkaar kon zitten, waren €78 per stuk. Eerst schrokken we daar toch wel van en bedankten we vriendelijk, maar hoe meer ik het op mij in liet werken, des te meer ik er toch voor voelde om deze kans niet aan mij voorbij te laten gaan. En dus kocht ik twee kaartjes voor de wedstrijd!
Zoals op bovenstaande te zien is, zaten we al vroeg in het stadion; deze liep pas vol tijdens de aftrap. Maar dan zitten er ook tegen de 100.000 mensen!
De sfeer vooraf was erg gemoedelijk. Geen ongeregeldheden en ook de hoeveelheid politie viel me erg mee. Het is dan ook een club waarbij vooral hele gezinnen komen en van hooligans is hoegenaamd geen sprake.
De spelersbus van Barcelona werd met applaus binnengehaald:
Voor de wedstrijd begon, was er niet veel vermaak voor de aanwezigen. Er werd wel muziek gedraaid en er waren luchtpoppen achter elke goal, maar het is niet vergelijkbaar met wat je bijvoorbeeld ziet bij een Amerikaanse honkbalwedstrijd. De warming up stelde over het algemeen ook niet zoveel voor.
De wedstrijd zelf was een enerverende ervaring. Vanzelfsprekend droegen we Barcelona een warm hart toe, maar bij Milan stonden twee Nederlanders in de basis (Seedorf en Van Bommel), dus eigenlijk zouden we wel met elke uitslag vrede hebben. Toch zou een overwinning van Barcelona de leukste stadionervaring gaan brengen.
Met goede moed schreeuwden de supporters de ploeg toe, maar toen AC al binnen 30 seconden wist te scoren, werd het even akelig stil. De harde kern aanhang achter het doel, probeerde met trommels en gezang de sfeer er weer in te brengen en dat lukte aardig, zeker omdat Barcelona een duidelijk veldoverwicht had. Na de gelijkmaker was het ook een waar feest om in het stadion te zitten. Na rust volgde een fraaie 2-1 voor Barcelona die met vlagen van snel spel probeerde Milaan uit de verdediging te lokken. Dat lukte maar zelden en in blessuretijd wist Milaan met een snelle counter nog de 2-2 binnen te koppen (corner van Seedorf). Veel supporters verlieten het stadion dan ook enigszins teleurgesteld. Het was voor ons echter een prachtige ervaring!
Dit filmpje heeft Myra geschoten:
Een uitgebreide samenvatting van de wedstrijd:
En nadat we ons door de stromen van tienduizenden supporters hadden gewurmd on de tram te bereiken, werden we als een blik sardientjes met de tram naar het hotel gereden.
Een bijzondere avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten