woensdag 7 april 2010

De gewone wolzwever

Tot vorig jaar had ik er volgens mij nog nooit van gehoord. Tot ik het beestje ergens eind april/begin mei bij een Franse sering zag zweven. Vanwege zijn vleugelslag, dacht ik nog even aan een kolibrievlinder, maar het was toch echt geen vlinder. Na enig speurwerk op het net bleek het te gaan om de gewone wolzwever. Noem het maar gewoon!
Vandaag heb ik het insect weer zien hangen, nu bij onze fraai bloeiende prunus. Hieronder een paar foto's en een filmpje:




Schaamteloos gekopieerde informatie van wikipedia:
"De gewone wolzwever (Bombylius major) is een vlieg uit de familie wolzwevers (Bombyliidae).
De soort lijkt op een hommel of bij, hoewel deze laatsten vliesvleugeligen zijn, dus geen familie. Deze gelijkenis is geen toeval, maar berust op mimicry; het verschijnsel dat ongevaarlijke soorten op minder onschuldige soorten lijken, zoals ook voorkomt bij de verwante zweefvliegen. Wolzwevers hebben namelijk geen angel, maar hommels en bijen wel en dieren die graag vliegen eten maar hommels of bijen vrezen en ontwijken worden zo misleid.
Toch is het verschil niet moeilijk te zien, vooral als er gegeten wordt; de gewone wolzwever eet nectar uit bloemen en blijft dan doodstil 'hangen' in de lucht. De wolzwever is ook veel behendiger dan hommels en bijen die een beetje zigzaggend vliegen en niet stil kunnen hangen in de lucht. Eigenlijk is van hangen geen sprake; hoewel de vlieg stil lijkt te staan slaan de vleugels zo'n 300 keer per minuut! Daardoor doet deze soort qua vlieggedrag aan de kolibrie denken. Overigens is er ook een vlindersoort die deze goede vliegeigenschappen heeft met de toepasselijke naam kolibrievlinder (Macroglossum stellatarum).
Buiten het vlieggedrag is ook de kleur anders dan die van hommels en bijen, meestal bruin, en de wolzwever heeft geen zwarte, witte of gele kleuren, laat staan patronen. Ook zijn de dunne poten maar juist grote ovale ogen typisch vlieg-achtig, en de vleugels staan altijd zijwaarts terwijl veel hommels en bijen deze op de rug vouwen in rust. De lange tong van de gewone wolzwever is ongeveer een derde van de lichaamslengte en dient om dieper in de bloem te komen waar de nectar zit."

Geen opmerkingen: