zondag 24 januari 2010

Triangle: een driehoeks-relatie of zo

Van de ouders van Myra hebben we voor kerst twee Nationale Bioscoopbonnen gekregen en daar wilden we natuurlijk gebruik van maken. We kwamen er alleen niet direct uit welke film we zouden gaan kijken. Ik opteerde aanvankelijk voor A Serious Man (mede dankzij Mark al gezien!) en Up In The Air. Myra had de voorkeur voor The Box en Triangle. Na enige tijd wikken en wegen kozen we voor Up In The Air, maar vanwege logistieke redenen is het uiteindelijk toch Triangle geworden...
Ik citeer: "Triangle is een unieke psychologische thriller. Als Jess gaat zeilen met een groep vrienden heeft ze het gevoel dat er iets niet klopt. Haar wantrouwen wordt realiteit wanneer het jacht in een storm terecht komt en iedereen over moet stappen op een passerend cruiseschip en Jess het gevoel heeft dat ze hier al eerder is geweest. Het schip blijkt verlaten, de klok staat stil, maar ze zijn niet alleen... Iemand heeft als doel op het stel te jagen en Jess heeft onbewust de sleutel om een einde te maken aan deze terreur."


We hebben de film in zaal 3 van bioscoop Catharijne (laatste keer hoor: kleine zaal/klein scherm en te veel pubers! Of lag dat aan de film?) gezien. Het begon wat vaag met een moeder die boos was op haar autistische zoontje. Vervolgens belandde de moeder op een zeilschip van een vriend waar naast de vriend ook nog drie andere mensen aan boord waren. Het schip belandde in een soort windluwte (Bermuda DRIEHOEK?). Uit het niets kwam er een door de computer gemaakte onweersbui aan die bijzonder hoge golven veroorzaakte; zeilboot slaat om. Eén van de personages verdrinkt, de overigen worden opgepikt door een schijnbaar verlaten cruiseschip uit de jaren 30.
Waarom gedraagt de moeder zich zo vreemd? En wat betekenen haar déjà vu’s? Aan boord van het cruiseschip komt zelfs nog even wat Griekse mythologie ter sprake.

Wat volgt zijn een paar moorden en de clue van het verhaal; de moordenaar is de moeder zelf (Jess) die vastzit in een soort van vooropgezet script ('time loops'). In het begin is alles nog lekker vaag, als duidelijk wordt wat Jess moet doen om uit de time loops te komen, wordt het allemaal wat minder spannend, maar wel des te vager. Het blijkt dat ze hetzelfde verhaal al tig keer heeft moeten doorstaan en dus ook al die keren haar medereizigers heeft moeten vermoorden. Alleen lukt het maar niet om haarzelf te vermoorden. Pas weer op land lukt dat, maar dan blijkt er toch weer een andere versie van haarzelf rond te lopen. Ook het einde van het verhaal komt nogal plots en je blijft dan ook met een aantal onbeantwoorde vragen zitten. Een leuke puzzelfilm, maar het ontbeert echte suspense die de hele film door blijft sluimeren.

Rating: 6.8

Geen opmerkingen: