zaterdag 25 september 2010

Andalucía 2010 - Dag 8: Córdoba/Medina Azahara - Granada

Na het uitchecken uit het hotel reden we, zoals gisteren gezegd, naar de ruïnes van de Medina Azahara. Het complex ligt net buiten Córdoba en is gebouwd als een paleisstad voor Abd Al-Rahman III in het jaar 936. Een derde van het staatsinkomen werd in die tijd in dit paleis gestoken. Het ligt op de van nature terrasvormige helling van een uitloper van de Sierra Morena. De bouw heeft volgens sommige bronnen meer dan 40 jaar geduurd. De ondergang van de paleisstad vond plaats in 1010, toen opstandige Berbertroepen dit voormalige symbool van het kalifaat van Córdoba met de grond gelijk maakten. Meer informatie over de Medina is hier te vinden.
Het was dus voor een groot deel verwoest, maar de contouren en fundamenten van het uitgestrekte complex waren goed zichtbaar en hier en daar heeft al wat restauratiewerk plaatsgevonden. Hieronder een paar foto's:





Het vele lopen en klauteren, ook van de dagen ervoor, heeft uiteindelijk de zool van één van Myra haar wandelschoenen gekost. Vervelend, er moet nog meer gewandeld worden deze vakantie!

Aan het einde van de ochtend verlieten we de omgeving van Córdoba en reed ik ons naar Granada. Geleidelijk werden de uitlopers van de Sierra Nevada zichtbaar, maar echt imposant waren ze aanvankelijk niet:

De rit door Granada verliep aardig hectisch vanwege de vele smalle éénrichtingswegen, waardoor we fout reden en een keer tegen het verkeer in kwamen te rijden. Gelukkig was er op dat moment weinig verkeer, maar wel een politieauto die ons wild gebarend naar de kant van de weg dirigeerde. Na het ophouden van een zielig toeristenverhaaltje kon ome agent ons precies de juiste weg wijzen en waren we geen bekeuring rijker.
Het hotel bleek enigszins gedateerd en lag ver buiten het centrum, opnieuw op een bergje.

Binnen een uur na aankomst zaten we echter al in het centrum van de stad, voor een eerste kennismaking. Na een lunch tussen de spanjaarden, begonnen we aan een inspannende stadswandeling, over allerlei steile paden. Maar het uitzicht maakte veel van het zweetverlies goed en de sfeer van de stad was uitermate aangenaam dankzij een mix van toeristen en studenten, eigenlijk net Utrecht.
"Eeuwen geleden was Granada de hoofdstad van het toenmalige Rijk van Granada en het Moorse Al-Andalus.
In de stad bevindt zich één van de beroemdste monumenten van Spanje, het Alhambra, een gigantisch historisch paleis vol met overblijfselen van zowel de Moorse als katholieke cultuur. Verder staat Granada bekend om haar prestigieuze universiteit: Universidad de Granada, en een bijbehorend nachtleven. Het is één van de belangrijkste Spaanse studentensteden, samen met Salamanca, Burgos en Santiago de Compostella."


Vanaf een bepaald punt hadden we een prachtig uitzicht over het Alhambra (Het Alhambra was o.a. een paleis van de 13de tot de 14de eeuw) en de achterliggende Sierra Nevada. Morgen meer over ons bezoek aan het Alhambra.

De stadswandeling hebben we tot zonsondergang volgehouden, met natuurlijk wel een onderbreking voor een heerlijk diner. Helaas is Myra haar mobiel tijdens deze uren wel ergens ontvreemd, maar gelukkig hebben we de SIM snel kunnen blokkeren.




Rond zonsondergang was het volgens de stadsthermometers nog altijd 34°C, maar een uitstervend bergbuitje bracht zowaar nog een paar druppels.

De ondergaande zon scheen al snel weer op Maria en zag dat het allemaal goed zou komen...

Morgen waarschijnlijk meer info en foto's over ons bezoek aan het Alhambra (Arabisch: قصر الحمراء - qasr alhamrā' - Rode Paleis) en de Generalife (Arabisch: Jannat al-'Arif - Tuin van de architect)!

Geen opmerkingen: