"In tweeënhalf uur leidt regisseur Nolan zijn publiek door een multidimensionaal droomdoolhof waarin alles met alles in verband staat, en de filmmaker zich virtuoos uitleeft op de onbegrensde visuele mogelijkheden; zich opvouwende steden, roterende hotelkamers, treinen die plots het stadverkeer doorklieven. Zo makkelijk als Nolan voorbijgaat aan de droomdeel-techniek zelf, zo uitgebreid staat hij stil bij alle natuurwetten waaraan de droomtoeristen worden blootgesteld."
Een uitermate interessant uitgangspunt natuurlijk en de tweeënhalf uur heeft de film ook echt wel nodig om de kijker goed in het verhaal te krijgen, want het is niet zomaar iets om het begrip dromen in een droom (in een droom in een droom) goed te absorberen. En dan ook nog dromen van andere mensen beïnvloeden waardoor ze buiten die droom anders zouden handelen. Toch is het de regisseur aardig gelukt om de kijker mee te slepen in de verschillende dimensies.
Hieronder een trailer van de film:
Het einde is aan de ene kant teleurstellend en aan de andere kant magistraal; is de droom nu voorbij of niet? Hier zie je ietwat de overeenkomst met de film The Matrix.
Je blijft na afloop ook met meer vragen en problemen zitten die of minder doordacht zijn toegepast of niet goed zijn uitgelegd. Een tekortkoming van de film of van de kijker?
Flaws in Inception
Recensie LA Times
Toch is Inception één van de betere films die ik de laatste tijd gezien heb, een film die je nog enige tijd door je hoofd spookt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten