Waar ging die voorstelling dan zoal over?
"Youp vertelt in deze voorstelling over een man die hem na een voorstelling opwacht. Hij heeft een aantal vragen en wil zijn verhaal kwijt. De man vertelt over zijn leven en de surpriseparty, die te zijner ere werd gegeven en waarvan hij halverwege de avond weggevlucht is. Aangetrokken door een lichtje liep hij regelrecht het bos in en belandde bij een huisje dat zo uit een sprookje leek te zijn geplukt. In dat huisje woont een mooie jonge vrouw, die hem alles biedt wat hij thuis ontbeert. Dit is de simpele kapstok waaraan Youp zijn onderwerpen ophangt. Samen met zangeres Lotte Horlings en zijn drie muzikanten gaat hij op vrolijke en opvallend luchtige wijze door het leven van deze zacht zeurende man, die model staat voor een groot deel van het Nederlandse volk."
Trailer:
En wat vonden wij daar dan zoal van?
We hebben er van genoten, vaak gelachen. Hij weet geregeld de vinger op de zere plek te leggen en maakt dan pijnlijk duidelijk dat onze maatschappij en onze levens lijden onder hebzucht en sociaal geaccepteerde omgangsnormen.
Youp is nog altijd op dreef. Hij lijkt teleurgesteld over hoe het leven soms loopt en zeker niet blij met het ouder worden en de gevolgen daar van. Eigenlijk verkeert hij nog steeds in een fase van zijn midlife crisis en maakt duidelijk dat vele van ons daar eigenlijk ook last van zouden moeten hebben. Wat stelt het leven eigenlijk allemaal voor? Probeer te leven, het liefst zo luchtig mogelijk met een grapje op zijn tijd. En blijf fantaseren over hoe het allemaal anders zou kunnen lopen, dromend op je kussen.
Recensie Het Parool:
"Hij is inmiddels 55 (ondertussen 56), de populairste cabaretier van ons land. De kinderen zijn het huis uit en hij komt zijn geboortejaar steeds vaker tegen in rouwadvertenties. Hij werd zelfs opa vorig jaar, godbetert. Maar Youp van ’t Hek speelt gewoon door. In Omdat de nacht heeft hij het over een man die hem na een voorstelling opwachtte. Die man vertelde over de vreselijke surpriseparty die zijn collega’s voor hem organiseerden ter ere van zijn 26-jarig jubileum op de zaak (het jaar daarvoor waren ze het helaas vergeten). Halverwege de avond vluchtte hij naar buiten en liep aangetrokken door een lichtje het bos in. Daar vond hij een sprookjesachtig huis waar een prachtig meisje met een al even mooie stem woonde (gespeeld door zangeres Lotte Horlings). Zij staat voor alles waar hij naar verlangt, maar nooit bewust najaagt. Beweren dat Van ’t Hek altijd hetzelfde vertelt, is al jaren een open deur van formaat, maar je komt na het zien van Omdat de nacht niet helemaal onderuit. Het is opnieuw een pleidooi om te stoppen met zeuren en toch vooral te gaan léven. Om niet te blijven hangen in dromen, maar ze waar te maken. Toch is deze nieuwe voorstelling zijn beste sinds De waker, de slaper en de dromer (1998). Hoe ouder Van ’t Hek wordt, hoe meer clowneske trekjes hij krijgt. Hij vertelt vooral vrolijke verhalen met (vaak leuke) grappen. Natuurlijk is de moraal aanwezig, maar het wat prekerige toontje van weleer ontbreekt goeddeels. Hij lijkt zichzelf minder serieus te nemen en dat komt de amusementswaarde zeer ten goede. Daar komt bij dat Van ’t Heks performance onverminderd goed is. Met de agressie van een jonge hond en de ervaring van een oude rot pakt hij de zaal moeiteloos in. Maar het is toch jammer dat de cabaretier niet eens een écht andere weg inslaat, zich op het toneel bijvoorbeeld eens iets kwetsbaarder opstelt. Hij blijft hangen in de rol die hem het enorme succes bracht: dat kleine mannetje met die grote bek. Je kunt Van ’t Hek daarom een gebrek aan ambitie verwijten. Helpt dat? Tuurlijk niet. Youp speelt nog steeds Youp en zal dat wel altijd blijven doen. "
Geen opmerkingen:
Een reactie posten