"Het Alhambra (Arabisch: قصر الحمراء - qasr alhamrā' - Rode Paleis) is een middeleeuws paleis en fort van de Moorse heersers van het Koninkrijk Granada in Andalusië (Zuid-Spanje). Het bevindt zich op een heuvelachtig plateau aan de zuidoostelijke grens van de stad Granada.
Het uitgebreide complex werd na de verovering van het Koninkrijk Granada in 1492 door de Reyes Católicos als een zeer belangrijke buit gezien. Hun kleinzoon Karel V wilde als vergelding van het Beleg van Wenen Granada met het Alhambra de hoofdstad van het Habsburgse Rijk maken en liet daarvoor midden in het Alhambra beginnen met de aanleg van een paleis, waarvoor een deel van het Alhambra werd afgebroken. Zijn vrouw droeg zorg voor het feit dat dat wat nu rest bestaan bleef.
Vanwege de fijn uitgevoerde islamitische kunst en de zeer grote waarde van de kunstschatten, is het een populaire trekpleister voor kunststudenten in Europa. Binnenin zijn er mooie decoraties die toegeschreven worden aan Yusuf I. Veel kunstschatten van het Alhambra zijn gerestaureerd en zo een goed voorbeeld van moorse kunst op het Europese vasteland.
Wie het Alhambra wil bezoeken, moet vooral rekening houden met de quota die de UNESCO heeft gesteld qua bezoekersaantallen: Per dag mag maar een beperkt aantal bezoekers het Alhambra binnengaan, dus wie op goed geluk een bezoek wil brengen, loopt een groot risico niet toegelaten te worden, en vooraf boeken is verstandig."
We begonnen rond 9 uur met een wandeling door het paleis de Generalife. Dit was het zomerpaleis en landhuis van de Nasrid sultans van Granada.
Het paleis en de tuinen werden gebouwd tijdens de regering van Mohammed III (1302-1309) en kort erna opnieuw gedecoreerd door Ismail I, Sultan van Granada (1313-1324).
Het complex bestaat uit de Patio de la Acequia (Hof van het waterkanaal), dat een lange vijver heeft omzoomd door bloembedden, fonteinen, colonnades en paviljoenen, en de Jardín de la Sultana (Tuin van de Sultan). De eerste wordt geacht de stijl van de middeleeuwse tuin in Al-Andalus het beste te bewaren. Oorspronkelijk was het paleis verbonden met het Alhambra door een overdekte gang over het ravijn dat hen nu scheidt. De Generalife is een van de oudste bestaande Moorse tuinen.
Myra heeft het hele bezoek met een koptelefoon opgelopen, de audiotour.
Daarna hebben we alle bezienswaardigheden van het Alhambra bezocht. Er is dermate veel te zien en te fotograferen (we mochten niet eens alles fotograferen), dat onderstaand fotoverslag het geheel wellicht tekort doet. Voor de minder kritische aanschouwer lijkt het toch ook allemaal wel weer veel op elkaar.
De bezienswaardigheden:
•Het Mexuar. Het is het oudste gedeelte van het Alhambra. Hier ontvingen de koningen van het Koninkrijk Granada hun ondergeschikten, en werden over de zakelijke en gerechtelijke aangelegenheden beslist.
•Palacio de Camores. Het is het paleis van de sultan, en is gebouwd rond het Patio de los Arrayanes
•Palacio de los Leones (of de Leeuwenhof). De bouw hiervan werd begonnen in 1377 onder Mohammed V. In het midden ligt de Patio met in het midden een indrukwekkende marmeren fontein die door twaalf leeuwen gedragen wordt. De patio wordt omgeven door de 124 zuilen van het paleis.
•de verschillende Salas:
◦Sala de los Abencerrajes
◦Sala de los Reyes
◦Sala de los Ajimeces
◦Sala de las dos Hermanas
•In de Mirador de Daraxa verbleef de harem van de sultan.
•Los baños
•Het Partal met de vijver
•Het Paleis van Karel V. De bouw hiervan begon in 1527, als vergelding op het Beleg van Wenen door de moslims. Het is een immens vierkant Renaissance-paleis met in het midden een grote cirkelvormige binnenplaats.
•De Puerto del Vino (de wijnpoort), waarin een plaquette zit over Claude Debussy die een stuk schreef met deze titel.
•Allerlei torens
De foto's:
Het complex bleek dermate groot en onze aandachtsbogen niet altijd gelijk gespannen, dat we elkaar ergens uit het oog zijn geraakt. Het heeft toch zeker 30 minuten geduurd eer we elkaar weer bij de uitgang tegenkwamen...
Na deze herreniging besloten we met de auto de bergen van de Sierra Nevada in te rijden en uiteindelijk hebben we de lunch genoten op een hoogte van 2200 meter in het wintersport dorp Pradalenno. Het blijft een ietwat surrealistisch gezicht, een skidorp in de zomer:
Hier hetzelfde dorpje in de winter (fotograaf onbekend):
Onderweg naar beneden hebben we nog even een fotostop gemaakt en ook kwamen we weer koeien tegen:
De namiddag en avond hebben we doorgebracht bij het hotel, onder andere lekker bij/in het zwembad.
Na deze dag zat het actiefste deel van de vakantie erop, de volgende dag reden we weer richting de Costa del Sol. Daarover morgen meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten