Supercells in South Dakota, hagel in Kansas en mammatusfest in Nebraska

Deze blog bijhouden blijkt toch meer tijd te kosten dan vooraf ingeschat, dus ik moet het textueel rustiger aandoen (maar dat is lastig, blijkt hieronder).
Afgelopen zaterdag hebben we een redelijk geslaagde chase gehad in het noorden van Nebraska en het zuiden van South Dakota. Het zag er aanvankelijk weinig belovend uit en ik had er ook niet veel vertrouwen in dat het nog goed zou komen, maar vooral Roel bleef erg optimistisch. En terecht, bleek achteraf! Een onaanzienlijk cumultje groeide rond zonsondergang in 30 minuten uit tot een volwassen supercell met tornadowaarschuwing. Helaas hing deze ten noorden van ons en trok met 40mph verder noordwaarts, dus niet echt chasebaar. Maar ten zuiden van ons ontstond ook het één en ander met aanvankelijk supercelltrekjes. Uiteindelijk groeide het uit tot een lange buienlijn met een sterke outflow. We probeerden deze lijn voor te blijven en dat lukte bijna, een korte corepunch bleek onvermijdelijk. Harde wind, geen zicht, wat hagel en een bevende Ewoud achter het stuur. Maar we konden daarna vrij snel weer voor de lijn uitkomen. Opvallend waren eerder op de avond het grote aantal positieve CG ontladingen uit het aambeeld van de bui. Vooral Roel heeft hier veel van kunnen fotograferen, maar ik heb er ook een paar gevangen. Ooh ja, ook Ewoud werd aangehouden door de politie, maar niet vanwege een overtreding. Hij bleek nieuwsgierig wat we rond middernacht met een verlichte laptop in de auto aan het doen waren...
Hieronder een fotoverslag:







De buien ontstaan dus meestal pas laat in de middag of in de avond. Wat doen we dan zoal overdag? Nou, vooral veel autorijden, gemiddeld toch wel 600km per dag. En die Plains kunnen dan wel ideaal zijn tijdens het chasen, als er geen buien zijn, is het gebied aardig hersendodend. Bovendien heb je hier van die enorme koeienfabrieken en die rieken nogal vervelend.
Soms moeten we dus de auto ontvluchten en dan komen meestal de voetbal en de frisbee te voorschijn. Ik blijk nog redelijk een balletje hoog te kunnen houden:

Back to the chase; zondag reden we vanuit O'Neill in Nebraska naar het zuiden. Mijn target was Goodland in Kansas, maar dat hebben we net niet gehaald. Er ontstonden al eerder buien, maar deze bleken aanvankelijk niet goed georganiseerd te zijn. Echt fotogeniek waren ze ook niet. Pas in het donker groeide een bui uit tot een supercell met een tornado nabij Goodland! De supercell zagen we wel, de tornado niet.
Uiteindelijk belanden we bij een goedkoop motel (veel Indiërs die hier motels runnen!) in Colby, KS. Daar trokken ook nog meerdere buien over en dat leidde nog even tot zware hagel en nieuwe deukjes in de auto.


Gisteren reden we opnieuw naar Nebraska alwaar een goede kans op supercells bestond. De beste kans was nog verder noord in de Dakotas, maar dat was niet echt haalbaar. Er was een wind advisory geldig, er stond steady 6-7 Bft uit het zuiden. Af en toe piekte de anemometer even op 8 Bft. Verder ontstonden er veel supercells, niet zelden met tornadowarschuwing, maar deze buien scheurden met 55-70mph noordwaards. Aangezien je daar met de auto maar 60mph mag rijden, waren de buien dus niet bij te houden. Uiteindelijk hebben we het koufront met buienlijn laten passeren. Aan de achterzijde kregen we rond zonsondergang het spectakel waar we op gehoopt hadden: uitgestrekte velden mammatusbewolking, prachtig verlicht! Hier hebben we ons dus een tijdje mee vermaakt, alvorens we terugreden naar KS en in hetzelfde motel in Colby zijn beland. Vandaag willen we verder naar het zuiden, maar we hebben niet veel haast, aangezien de buien ook in KS kunnen ontstaan. Hieronder de foto's van gisteren: