Een zonnige, edoch behoorlijk winderige dag. Waarschijnlijk zelfs te winderig om op het strand door te brengen en dus besloten we op pad te gaan. We hadden reeds vernomen dat het meest westelijke puntje van het Europese continent zich in de buurt bevond en nadat we bij de VVV van Estoril te horen kregen hoe we daar het beste konden komen, was de bestemming van de dag bekend. Cabo da Roca!
En dus zijn we met de trein naar Cascais gegaan en van daaruit met de bus naar Cabo da Roca.
Windje bij de kust:
Aan het begin van de middag besloten we de bus verder te nemen en opnieuw een bezoek te brengen aan Sintra.
Er waren daar nog altijd paleizen die we niet bezocht hadden en vandaar dat we nu eerst naar het Montserrat paleis gingen. Sintra heeft haar eigen Montserrat, vernoemd naar de Spaanse variant, omdat de Engelsman die het destijds in handen kreeg zo onder de indruk was van de Montserrat in Spanje dat hij paleis en landgoed maar dezelfde naam gaf. De buitenkant van het paleis is inmiddels fraai gerestaureerd, aan de binnenkant -die wel bezocht kan worden- wordt nog gewerkt. Zeker zo interessant voor de liefhebbers is de botanische tuin in het park bij dit paleis. En daar zagen we niet alleen fraaie flora, maar soms ook bijzondere fauna!
Het tweede paleis die we deze dag bezochten wordt door toeristen vaak overgeslagen (niet eens een NL wikipedia pagina), maar is naar mijn bescheiden mening één van de meest verrassende, zeker als je het park als geheel bekijkt.
Quinta da Regaleira is een prachtige magische plek met een romantisch paleis en een betoverende tuin.
De tuin van het vier hectare tellende complex is zo mogelijk nog indrukwekkender dan het paleis. Een hoofdrol is er in de tuinen voor water. Je vindt er verschillende mooi gedecoreerde fonteinen, twee meren compleet met grotten, spiraalvormige putten en een ondergronds gangenstelsel. Rondom dit alles hangt een zeer mysterieuze sfeer, die aangewakkerd wordt door de aanwezige esoterische symbolen die verband houden met alchemie, vrijmetselarij, de Tempeliers en de Rozenkruisers. Deze symbolen worden gebruikt naast de meer evidente katholieke aankleding.
In de avond begon het dankzij de stevige wind snel af te koelen en dat maakte het wachten op het OV er niet aangenamer op. Maar uiteindelijk kwamen we weer aan in Estoril en daar zijn we opnieuw naar het terrein met kraampjes en terrasjes gegaan. Ook speelde er een aardig bandje:
Al met al een fijne vakantiedag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten